Moedige Iraanse vrouwen riskeren alles door te feesten om hun overleden – en gehate – president Ebrahim Raisi. Een opsteker voor wie twijfelt aan de kracht van vrijheid, schrijft Robbert de Witt.
Veel Iraanse dissidenten hielden nauwkeurig bij welke regeringsleiders condoleances hadden gestuurd na de dood van de intens gehate president van Iran, Ebrahim Raisi. Hij overleed bij een helikopter-ongeluk op 19 mei.
Niet alleen autocraten als Xi Jinping lieten weten mee te leven met de Iraanse regering, ook de president van Italië en Charles Michel, voorzitter van de Europese Raad.
Schandalig, aldus gevluchte Iraniërs. Zeker westerse regeringsleiders zouden medeleven met het onderdrukkende Iraanse regime achterwege moeten laten.
Raisi stond bekend als ‘de slager van Teheran’, omdat hij in 1988 tientallen Iraniërs had laten executeren. Als president liet hij massale protesten tegen de verplichte hoofddoek neerslaan.
Vieren van dood Raisi toont kracht van vrijheid
Sommige Iraanse vrouwen plaatsten de afgelopen twee weken naaktfoto’s op sociale media. Anderen filmden zichzelf – alcohol drinkend, dansend, lachend. Onder hen vrouwen die in de cel waren mishandeld.
Ongetwijfeld beseffen zij dat de autoriteiten niets zullen nalaten om hen weer op te pakken. Hun moed kan een opsteker zijn voor wie twijfelt aan de kracht van vrijheid: die laat zich niet zomaar temmen met geweld.