Had het aan onze eenkennigheid gelegen, dan dronken we nog steeds louter bordeaux en bourgogne. Proost dus op de pionierende wijnhandelaren.
Van oudsher verkocht de Nederlandse wijnhandel wijnen uit vanouds bekende gebieden. Bordeaux, bourgogne, port… Uit nieuwsgierigheid, maar ook doordat die wijnen vanaf de jaren tachtig wel erg prijzig begonnen te worden, gingen wijnhandelaren verder om zich heen kijken. Ondernemende pioniers trokken Zuid-Frankrijk in, het Italië buiten Toscane, en onontgonnen andere wijnlanden.
Louis Kat, Helmer Otterman, Regina Meij: succesvolle wijnondernemers
Louis Kat werd eigenaar van Okhuysen in de tijd dat de notabelen van Haarlem en omstreken tweemaal per jaar in de kelders werden genood, waar ze na duchtig proeven voor zes maanden sherry, chablis en saint-julien insloegen, plus pauillac, pommard en port. Maar de jonge Louis keek verder en ontdekte hermitage, cornas, chinon, en later veel meer.
Helmer Otterman, zaliger nagedachtenis, begon zeer kleinschalig als importeur van loirewijnen. Slechts doordat sommige van zijn wijnboeren erop aandrongen ook eens bij collega’s elders te gaan proeven, waagde hij zich schoorvoetend in andere streken. Zo kwam hij terecht bij Marcel Lapierre in de Beaujolais en werd op die manier de pionier en peetvader van wat nu de hippe cultus van vin nature is – wijnen zonder sulfiet of andere toevoegingen.
Regina Meij werkte in Oostenrijk, vond de plaatselijke wijn lekker, en besloot wijnimporteur te worden. Nu, vele jaren later, staat er – direct of indirect via haar importbedrijf Anfors Imperial – in elke wijnwinkel en supermarkt, op elk terras en in elk huishouden wel een grüner veltliner.
Dat klinkt allemaal reuze knus. Tussen je technische werk voor Shell door het mooie Oostenrijkse platteland in, met je gebutste bestelbus en tien ongedekte girobetaalkaarten de Loire langs, als eerste Nederlander op audiëntie bij Chave in Hermitage.
Maar dan kom je thuis en moeten die wijnen aan de man gebracht. Zelf heb ik ooit een studentenbaantje bij een slijter gehad en ik weet hoe moeilijk de klant tot iets nieuws is te verleiden. Sancerre in de aanbieding sjouwen ze met dozen tegelijk weg, maar van een bijna gratis nieuwe ontdekking uit Portugal willen ze slechts met veel mitsen en maren eventueel misschien eens volgende keer een flesje proberen. Zelfs Louis Kat van het gereputeerde Okhuysen had moeite de clientèle over te halen tot de aanschaf van zijn nieuwe vondsten. Kun je nagaan hoe moeizaam de weg van een volstrekt nieuwbakken importeur is.
Velen gingen naamloos ten onder, maar proost op de dappere pioniers
En dan zijn dit nog de succesvolle pioniers. Vele andere zijn naamloos ten onder gegaan, door gebrek aan organisatietalent of zakelijk inzicht, drankzucht en andere valkuilen op de weg naar gehoopt succes. Of doordat hun wijnen domweg niet goed genoeg waren. Allemaal goed en wel, mooie verhalen over nimmer bezochte authentieke wijnboertjes in Verweggistan, als de wijn naar hurkplee meurt komen de klanten niet terug voor een tweede fles. En als de wijn wel goed is, dreigt het risico dat al te gewiekste concurrentie er met de vondst van de pionier vandoor gaat.
Proost dus maar eens op die dappere pioniers, als u het glas cornas, zweigelt of troebele natuurwijn heft. Zonder hen was onze wijnkeus nog steeds beperkt tot grand cru of graves supérieur.
Bekijk de 60 beste wijnen onder het kader
Start-ups onder de wijnmakers
Meestal begint het zo: er is wijn meegenomen uit het vakantieland en die smaakt naar meer. Dus bij een volgende reis worden er weer flessen meegenomen. Ook die blijken thuis net zo smakelijk als ter plaatse. Buren, vrienden en collega’s zouden wat graag ook die wijn in huis hebben, een mooi excuus om die wijnstreek tussendoor nog eens te bezoeken. Nu met een vriend of zus met een bestelbus. En een bestelformulier.
Meestal blijft het daarbij. Maar soms is dit het succesverhaal dat een geslaagde wijnimporteur memoreert over hoe het ooit allemaal begon. Hoe de wijnliefde uitbotte van een particuliere passie tot een serieuze handel, een heuse onderneming.
Liefst met mate. De klanten van importeur N. schrokken toen hij aankondigde te verhuizen naar een chic proeflokaal en dachten met weemoed aan importeur W. die ooit z’n malle pietje-kantoortje annex proefhok verruilde voor een dure winkelstraat. Alras werden z’n wijnen duurder. Dat was te billijken, hij was onverantwoord goedkoop geweest. Maar toen er wijnen in de schappen verschenen waarvan W. verontschuldigend mompelde dat ze ‘commercieel interessant’ waren, zochten de klanten hun heil elders.
In het ideale geval importeert zo’n pionier wijn van pioniers, van kinderen van een traditionele wijnboer, vastbesloten om alles lekker eigenwijs anders te doen, van bevlogen liefhebbers die na jaren proeven zelf wijn willen maken. Beginnelingen onder elkaar, verbonden door passie en een goede neus.
Het fijne voor ons consumenten is dat het ze louter om de wijn gaat. Er is nog geen sprake van een marketingbudget en andere fratsen. Zowel producent als importeur werkt vanuit een opslag of andere eenvoudige behuizing, personeel is er niet of nauwelijks.
Wij wijnkopers zijn spekkopers. We verwennen onszelf met wijn waarbij je puur voor de inhoud betaalt.
Laden…
Word abonnee en lees direct verder
Al vanaf €15 per maand leest u onbeperkt alle edities en artikelen van EW. Bekijk onze abonnementen.
Bent u al abonnee en hebt u al een account? log dan hier in
Verder lezen?
U bent momenteel niet ingelogd of u hebt geen geldig abonnement.
Wilt u onbeperkt alle artikelen en edities van EW blijven lezen?
Er ging iets fout