Aan de oevers van de Douro woont een Nederlandse wijnboer die rood maakt waarvan het zonde zou zijn om er port van te maken.
In de dagen van mijn jeugd en ook daarna nog riekte Portugese rode wijn naar een verschaalde kroeg waar het legen der asbakken als aanstellerige hygiëne werd gezien.
Maar de tijden veranderen, en uiteindelijk ook de Portugese wijnen. Soepel wegklokkende allemansvrienden zullen het nooit worden, maar de stugge tanninen van weleer zijn nu bekleed met deftig fruit, terwijl het bouquet doet denken aan deftige sigaren en zelfs ongerepte natuur.
Aan de oevers van de Douro woont een Nederlandse wijnboer die rood maakt waarvan het zonde zou zijn om er port van te maken. Goed, het alcoholgehalte van z’n colheita komt in de buurt, met 15 procent, maar ’t is mooi in balans met de rijpe tannines.
De reserva is eleganter, en beide deden me denken aan barolo. De beste barolo, niet zo’n doorrookte van vroeger.
Van Luyt, douro, colheita 2009 € 12, reserva 2009 € 15 quintadealaude.com
Elsevier nummer 31, 1 augustus 2015