Over gebrek aan historie heeft het monumentale pand Mooi Gaasterland (bouwjaar 1912) niet te klagen.
Eind vorig jaar leek de villa met het omliggende terrein onderdak te moeten gaan bieden aan honderden asielzoekers. Tot schrik van de lokale bevolking, die het inwonertal van het Friese dorpje (173 inwoners) in één klap zou zien verviervoudigen. Dat plan is na lang steggelen van de baan.
In een iets verder verleden was Mooi Gaasterland een door nonnen gerund kindertehuis en een vakantiekolonie, waar stadse bleekneusjes konden aansterken in de bosrijke omgeving. Daarna deed het tot 2011 dienst als jeugdzorginstelling, waarna het enige jaren leeg stond.
Nu is het een restaurant met een kleurrijk en vrolijk interieur. De paarse gordijnen en oranje stoelen springen meteen in het oog. Hetzelfde geldt voor de klassieke elementen, zoals het glas-in-loodraamwerk en de Delfts blauwe tegeltjes in de schouw. Op de bovenverdieping is een tijdelijke expositie van kunstenaar Frits Drent ingericht. Geheel in lijn met de geschiedenis van de villa, spelen kinderen de hoofdrol in het merendeel van zijn schilderijen.
Elsevier nummer 35, 29 augustus 2015