Perfecte Linda de Mol werd Nederlander van het Jaar op haar 45ste. Alles lukte dé tv-persoonlijkheid van Nederland: tv-shows, series, het naar haar genoemde tijdschrift.
Linda de Mol. Een beetje braaf, een beetje sexy, onveranderd blond en zowat rimpelloos ondanks het verstrijken der jaren. Zo ideaal Nederlands, met een doorsnee-jeugd, gewone ouders, gewone wensen, en wat uitzonderlijke talenten die ze perfect wist te benutten. Juist dat gewone bleek een unique sellingpoint. En achter het gemak waarmee ze haar werk in de openbaarheid deed, gingen hard werken en een groot perfectionisme schuil.
De Mol, geboren in Hilversum in 1964, was volgens de wens van haar vader rechten gaan studeren, maar was gestopt toen ze voor Sky Channel mocht gaan presenteren en een natuurlijke présence bleek te hebben voor de camera. Eén van de vele leuke blonde meisjes op tv. Maar Linda de Mol was gebleven en had zich ontwikkeld tot dé televisiepersoonlijkheid van Nederland.
Onvermoeibaar had ze programma’s gepresenteerd als de DJ Kat Show, Showbizzquiz, Polderpopparade, Dierenbingo, Billy Hotdog Show. In 1993 was ze geïnterviewd door Theo van Gogh in Een prettig gesprek. Een doorbraak: vanaf dat moment had ook ‘denkend’ Nederland haar serieus genomen. Ze had een hoofdrol gekregen in de politieserie Spangen, naast Monique van de Ven. Mediakenner Henri Beunders zei daarover: ‘Ze maakte tokkie-tv. Maar de elite is al jaren bezig van de Olympus af te dalen. En Linda stijgt. Dus halverwege hebben ze elkaar ontmoet.’
De zegen van de grachtengordel had ze pas gekregen in 2007, toen de uitzending van Zomergasten met haar als gast het best was bekeken van de hele serie dat jaar. De film Ellis in Glamourland, uit 2004, ging eigenlijk over haar eigen leven: hoe een meisje van eenvoudige afkomst terechtkomt in de wereld van geld en glamour, en evengoed gewoon blijft. Ook Linda de Mol lijkt gewoon gebleven, al woont ze in een enorm huis, heeft ze geld als water en leeft ze feitelijk heel anders dan haar vele fans. Toch bleef ze de ideale vriendin, met wie je op de bank zit met een pot thee.
De Mol is ook creatief. Ze bedacht en ontwikkelde de serie Gooische Vrouwen (2005-2009), die zich afspeelt in het deel van Nederland dat zij als geen ander kent. De serie en latere gelijknamige films waren een groot succes, en De Mol bleek ook daarin goed te acteren. Ze kreeg er in 2009 de Gouden Televizierring voor.
In de film Terug naar de kust (2009) speelde ze de hoofdrol. Het tijdschrift Linda, dat dateert van 2003, was ook weer een gouden greep gebleken met hoge oplages en een groot bereik. De Mol schrijft elke maand zelf het hoofdredactionale commentaar, dat vindt ze belangrijk. Het idee een blad naar een bekende Nederlander te vernoemen, werd vaak maar nooit zo succesvol nagevolgd.
Ook na piekjaar 2009 zou het overigens prima blijven gaan met De Mol. Shows als Ik hou van Holland en Linda’s Zomerweek zijn onverminderd populair.
Elsevier nummer 43, 24 oktober 2015