Ook lekker zonder Michelineten.
Of ik de wijn van Zorita wilde proeven in restaurant Ciel Bleu, vroegen ze. ‘Ik heb ’m thuis al geproefd,’ zei ik schaapachtig. Maar ik vond die Zorita toch een omfietswijn, dan wilde ik vast wel alsnog komen? Zeker, want het uitzicht in Ciel Bleu is prachtig, en het eten lekker, al is het niet veel. Het leek me alleen zonde van het geld, iemand fêteren die al lovend over je heeft geschreven.
Een invitatie voor de lunch bij Bolenius was wél begrijpelijk: juist omdat ik de wijnen van het Chileense Emiliana zo doorsnee vind, probeerde men me te bekeren met een mooi verhaal over hun biodynamische Fair-Trade-domein. Helaas: ondanks alle moeite blijven het brave burgermanswijnen. Voor hetzelfde geld heb je het aristocratische tempranillofruit en de zonnige, kruidige geuren van Zorita. Ook lekker zonder Michelineten.
Zorita, castilla y léon, tempranillo 2012 6,99 Albert Heijn