De discussie over Zwarte Piet en Sinterklaas wordt een soort godsdiensttwist. Waar hebben we het eigenlijk over? Misschien moeten we maar helemaal stoppen met 5 december.
‘Zwarte Piet is aardig. Sinterklaas is eng.’ Dat zegt mijn zoon. Aangezien de jaarlijkse discussie over onze zwarte kindervrind weer is losgebarsten, vroeg ik het maar aan iemand die er verstand van heeft.
‘Dat met die roe enzo, dat is niet meer, Pap’, vertelde hij me. Mijn andere zoon wist dat er de laatste jaren niemand meer in een zak gestopt is. ‘Dat is om kinderen bang te maken.’ Dat u het weet.
Postbode
Een tijdje terug spraken mijn mini-mannen tegen de zwarte postbode. Of hij Zwarte Piet was. Mijn oudste zoon wuifde die suggestie weg. ‘Hij heeft toch een postbodepak aan!’
Maar mijn jongste hield vol. ‘Hij is toch zwart?’ Hij keek mij aan. Ik was de wijze man in deze.
Ook de postbode keek mij aan, een beetje verdrietig. ‘Ik word er zo schijtziek van’, zei hij toen mijn kinderen weer verder stuiterden. ‘Elk jaar weer die hele discussie.’
KleurenPiet
Die discussie wordt elk jaar dikker. Vroeger was het een eenling uit de Bijlmer die protesteerde. Daar zwaaiden we naar en gooiden nog wat pepernoten in elke hoek. Doei. Maar het wordt steeds serieuzer.
Robert Vuijsje vindt dat Zwarte Piet vervangen moet worden door een ‘KleurenPiet’, maar ook bestuurders als Andrée van Es bemoeien zich met de discussie. Die debatten worden feller, maar vooral ook religieuzer.
Er wordt in de boeken opgezocht wie nu gelijk heeft. Was het bijvoorbeeld een slaaf of niet? Arnold Jan Scheer, auteur van Wild Geraas, denkt van niet. ‘Wat doet een negerslaaf met een roe?’ vraagt hij zich af in de Volkskrant. Zo staan de rekkelijken en preciezen in een godsdiensttwist tegenover elkaar.
Moriaantjes
En toch. Als mijn kinderen zingen dat er op de deur geklopt wordt en daar Zwarte Piet zien, dan zingen ze wel: ‘Hij is dan wel zwart als roet, hij meent het toch goed.’ Daar zit toch de suggestie in dat de meeste ‘Moriaantjes’ het niet goed met ons voor hebben.
Ik kan het niet maken tegenover mijn mini-mannen, maar misschien moeten we die hele kindervrind maar afschaffen. Een oude man met baard en een jurk die graag kinderen op schoot neemt, tja. En als die Zwarte Piet dan geen racistisch verschijnsel is, is het wel een idioot, met zijn rare pagepak en zijn domme woorden.
Het is een soort religie die kapitalisten van ons maakt. Dat zei mijn oma vroeger. Als socialist was elke katholiek sowieso voor haar verdacht. En als ik op 6 december die enorme berg plastic zie die mijn mini-mannen gekregen hebben, denk ik ook wel eens: wie heeft dit in godsnaam verzonnen?
Als leestip wil ik David Sedaris meegeven. Deze Amerikaan legt in zijn verhaal ‘six to eight black man‘ uit hoe een buitenstaander kijkt naar ‘ons volksfeest’. Wat hij eigenlijk zegt: wij zijn een achterlijk volkje. Dat u het weet.