Waarom kiezen vrouwelijke filmmakers zo vaak voor porno of prostitutie, vraagt Liesbeth Wytzes zich af. Je kunt er een sociologisch sausje over gooien en zeggen dat je het ‘patriarchaat bevraagt’, maar het blijft een ranzig onderwerp.
Abonnee worden?Dagelijks op de hoogte blijven van de laatste actualiteiten, achtergronden en commentaren van onze redactie? Bekijk ons aanbod en krijg onbeperkt toegang tot alle digitale artikelen en edities van EW.
Bekijk de mogelijkheden voor een (digitaal) abonnement hier
Stel, je bent een vrouwelijke filmmaker en op de een of andere manier heb je geld gekregen om eens een prachtfilm te maken. Dat moet toch de droom van iedere filmmaker zijn! Zeker als je in de minderheid bent in een toch nog door mannen gedomineerde wereld. Niet dat dat erg is, want ook van een man kun je vaak nog iets leren.
Voor die film kun je uit elk onderwerp kiezen, een enorme luxe natuurlijk. Wat zou ik doen? Misschien zou ik me verdiepen in het leven van een vrouwelijk talent dat niet de aandacht heeft gekregen die ze verdient. Een kunstenaar, iemand uit de wetenschap, de politiek, of zelfs een ontdekkingsreiziger, daar moeten ook vrouwen tussen hebben gezeten. Genoeg prachtige voorbeelden waar iets moois van te maken is.
Laden…
Word abonnee en lees direct verder
Al vanaf €15 per maand leest u onbeperkt alle edities en artikelen van EW. Bekijk onze abonnementen.
Bent u al abonnee en hebt u al een account? log dan hier in
Verder lezen?
U bent momenteel niet ingelogd of u hebt geen geldig abonnement.
Wilt u onbeperkt alle artikelen en edities van EW blijven lezen?
Er ging iets fout