Altijd weer die cliché’s over Hollandse zuinigheid en vrekkigheid, Liesbeth Wytzes is er helemaal klaar mee. Dat ene koekje bij de thee bijvoorbeeld was heel wat, kort na de oorlog.
Als mensen zeggen dat iets ‘typisch Nederlands’ is, is dat zelden aardig bedoeld. Neem nu eens de manier waarop er over een nieuw gebouw wordt gesproken – ik maakte het onlangs in de vriendenkring mee. Er was ergens iets neergezet, zo mooi, en zo bijzonder, met een allure – het was gewoon on-Nederlands!
Abonnee worden?Dagelijks op de hoogte blijven van de laatste actualiteiten, achtergronden en commentaren van onze redactie? Bekijk ons aanbod en krijg onbeperkt toegang tot alle digitale artikelen en edities van EW.
Bekijk de mogelijkheden voor een (digitaal) abonnement hier
Nu is het duidelijk zo dat wij in dit land geen paleizen en kastelen hebben met een grandeur zoals we die kennen uit Groot-Brittannië, Frankrijk, Italië, Spanje, en nog veel meer. Het blijft allemaal heel egalitair en wat burgerlijk. Dat is goed voor de portemonnee, en minder goed voor de esthetiek. Maar het betekent natuurlijk niet dat we in dit land geen schoonheid kunnen creëren. Uit zo’n kwalificatie spreekt een merkwaardig misprijzen voor wat er allemaal wordt gedaan en gemaakt in Nederland.
Het koekje en de kaasschaaf
Is het mooi, dan kan het niet Nederlands zijn, want dat associeer je met karigheid en zuinigheid. Symbool daarvan zijn het befaamde ‘koekje bij de thee’ en de kaasschaaf.
Laden…
Word abonnee en lees direct verder
Al vanaf €15 per maand leest u onbeperkt alle edities en artikelen van EW. Bekijk onze abonnementen.
Bent u al abonnee en hebt u al een account? log dan hier in
Verder lezen?
U bent momenteel niet ingelogd of u hebt geen geldig abonnement.
Wilt u onbeperkt alle artikelen en edities van EW blijven lezen?
Er ging iets fout