Waarom migranten in Zweden amper aan een baan komen

Asielzoekers komen aan ophet station van Hyllie in Zweden. Foto: EPA

Ondanks dat asielzoekers in Zweden al tijdens hun asielaanvraag mogen werken, hebben in 2015 zeer weinig migranten van die mogelijkheid gebruik gemaakt. Minder dan 500 van hen gingen aan de slag.

Dat blijkt uit cijfers van de Zweedse migratiedienst die in handen zijn van de publieke omroep SVT. In totaal kwamen 163.000 asielzoekers Zweden binnen in 2015. 494 daarvan vonden een baan.

In Zweden mogen migranten, in tegenstelling tot in Nederland, na het indienen van een asielverzoek in veel gevallen meteen werk zoeken. De migratiedienst moet daar wel toestemming voor geven, maar normaliter gaat dat automatisch. Het maakt daarbij niet uit hoe groot de kans op acceptatie van het asielverzoek is.

Wanhoop bij Zweedse politie: ‘Rechtsstaat staat op instorten’

Geen werk
Omdat er het afgelopen jaar zoveel migranten naar Zweden kwamen, is bij de registratie flink wat mis gegaan. Een derde van alle asielzoekers tussen de 20 en 64 jaar kreeg in 2015 toestemming om te werken, geeft de migratiedienst toe. ‘We moesten bepaalde taken laten schieten, een van de dingen was de kwestie rondom werk,’ zegt officier Lisa Bergstrand.

Toch wist ook van de asielzoekers mét toestemming slechts een zeer klein deel een betaalde baan te vinden. Volgens de migratiedienst komt dat onder meer omdat er weinig assistentie kan worden gegeven aan de asielzoekers, om bijvoorbeeld te helpen met zoeken.

Grote verschillen
De Zweedse arbeidsmarkt kampt al langer met grote verschillen tussen autochtonen en allochtonen. Terwijl de werkloosheid onder de Zweedse bevolking op het laagste punt is sinds 2008 (4.7 procent), blijven allochtonen ver achter. Bijna 15 procent van alle mensen die niet in Zweden zijn geboren, hebben geen baan.

Zweedse regering heeft de oplossing: duizenden overheidsbanen voor migranten

Om de grote asielstroom aan te kunnen wil de regering, bestaande uit de socialistische en groene partij, vooral tijdelijke verblijfsvergunningen gaan verlenen aan migranten. Als migranten zichzelf niet kunnen ondersteunen door bijvoorbeeld betaalde arbeid, worden die vergunningen niet verlengd. Ook rond dat idee stapelen de problemen zich op: momenteel is de wachttijd voor een verblijfsvergunning langer dan een jaar.