Als geen andere sector is de industrie erin geslaagd om haar werknemers steeds efficiënter te laten werken. Terwijl de arbeidsproductiviteit in de rest van de economie al lang kwakkelt. Wie in een vergrijzend Nederland de boel draaiende wil houden, zal dus vooral naar de industrie moeten kijken voor oplossingen, schrijft Joris Heijn.
Zes Greenpeace-activisten klommen afgelopen weekeinde in Wijk aan Zee in een bouwkraan. Zij hingen een groot spandoek op: ‘Tata Steel, wij zijn er ziek van.’ Maar dan in hoofdletters uiteraard. Voor de zekerheid hadden ze van te voren ook onderzoek laten doen: als de voormalige Hoogovens in IJmuiden zouden sluiten, kon het personeel prima elders aan de bak.
Boom. Die hangt. Een duidelijke boodschap aan het vervuilende staalbedrijf Tata Steel hangt boven Wijk aan Zee: “Tata Steel, we zijn er ziek van”. We hebben meer dan genoeg van de gifwolken die de staalfabriek alsmaar uitstoot over de omgeving. Kom ook in actie:… pic.twitter.com/F4qAJ8ucIi
— Greenpeace Nederland (@GreenpeaceNL) April 16, 2023
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Maar de tegenstanders van Greenpeace verkneukelden zich: die kraan waarin zij klommen, was van staal. Zo diep verweven zijn de producten van Tata met de samenleving. En Greenpeace had dan weer niet onderzocht of de mensen die indirect de ruim 6 miljoen ton staal afnemen uit IJmuiden, óók zo’n makkelijk een alternatief zouden hebben als de werknemers van Tata.
Het was daarmee een mooie samenvatting van de patstelling rond de industrie in Nederland.
De andere kant van de industrie: Waarom directe omgeving ook blij is met Tata Steel‘Dat dit nog kan in Nederland’
Als fabrieken iets uitstoten, klinkt al snel verontwaardigd ‘dat dit nog kan in Nederland’. Maar het is precies datzelfde welvarende Nederland dat grootafnemer is van goederen als staal en kunststoffen. Uitbesteden van die productie aan landen als China en India is dan niet naïef, maar kwalijk: laat anderen maar lijden.
Maar het is ook naïef om te denken dat de industrie over de bezwaren van bewoners heen kan walsen. De Onderzoeksraad voor Veiligheid publiceerde vorige week een rapport over de treurige staat van toezicht op de industrie. Een zoveelste bewijs dat de politiek beter is in het reageren op ophef, dan in het uitvoeren van beleid. Alleen als bewoners dusdanig bezorgd raken dat ze zelf in actie komen, gaat de overheid aan de slag met hun zorgen. Dat burgers het vertrouwen dan al lang kwijt zijn, is begrijpelijk.
Maar zo dreigt wel een gevaarlijk klimaat te ontstaan voor de industrie in Nederland. Om de regie terug te pakken en het vertrouwen te herstellen, komt de politiek vaak met allemaal vergaande maatregelen. Na de stikstofschoktherapie, wikt en weegt het kabinet inmiddels over extra klimaatmaatregelen die de industrie waarschijnlijk hard raken.
Laden…
Word abonnee en lees direct verder
Al vanaf €15 per maand leest u onbeperkt alle edities en artikelen van EW. Bekijk onze abonnementen.
Bent u al abonnee en hebt u al een account? log dan hier in
Verder lezen?
U bent momenteel niet ingelogd of u hebt geen geldig abonnement.
Wilt u onbeperkt alle artikelen en edities van EW blijven lezen?
Er ging iets fout