Rotterdam kent een schrikbarende golf aan messengeweld, maar de gemeente wil vooral met jongeren ‘praten’. Die aanpak is veel te soft, stelt Leefbaar-raadslid Ingrid Coenradie op EW Podium.
In september publiceerden onderzoekers aan de Erasmus Universiteit een rapport over messengeweld onder jongeren. Wat blijkt: een schrikbarende hoeveelheid van 1 op de 5 jongeren (12 tot 18 jaar) draagt of gebruikt wel eens een mes. En in heel 2022 waren er 889 (!) mes-incidenten in Rotterdam. Totaal van het padje.
‘Hard met een hart’
Wat Leefbaar Rotterdam betreft is de huidige aanpak te soft. De focus ligt vooral op ‘preventieve maatregelen’, dat wil zeggen: praten. Preventie is leuk en aardig en kan zeker helpen, maar wat doen we als groepen jongeren in bijvoorbeeld Beverwaard of Charlois volledig ontsporen en losslaan? Wat doen we als ‘een gesprek’ niet meer werkt? Ik mis visie en lef om hard te zijn wanneer het nodig is. ‘Hard met een hart’, zoals we dat bij Leefbaar Rotterdam noemen.
We moeten geen enkel veiligheidsinstrument uitsluiten. Het linkse smaldeel van de Rotterdamse gemeenteraad wil dit het liefst wel. Maar waarom? GroenLinks-, D66- en DENK-kiezers hebben evenveel belang bij een overheid die ook hard moet kunnen ingrijpen.
De gemeenschap boven het individu: hard ingrijpen dus
We moeten kunnen overgaan tot maatregelen die in het belang zijn van de veiligheid van onze samenleving. En soms komt dat even niet goed uit voor individuen die met wapens ervoor zorgen dat hele volkswijken ’s avonds niet meer over straat durven. De gemeenschap boven het individu dus. Vroeger was dat de norm, nu de uitzondering. Voor Leefbaar Rotterdam blijft de Rotterdamse samenleving ons uitgangspunt. Daar staan wij voor.
Ik wil u meenemen in twee concrete maatregelen die in de bubbel van de Rotterdamse politiek controversieel zijn.
Groepsgericht preventief fouilleren op wapenbezit
Allereerst groepsgericht preventief fouilleren. U gelooft het misschien niet, maar de politie krijgt soms de opdracht om ‘iedere vierde witte auto’ te controleren. Kortgezegd: tante Nel uit Pendrecht wordt er soms uitgepakt, terwijl we de patsers laten lopen. Dit kan ik niet aan de Rotterdammers uitleggen.
Wat Leefbaar Rotterdam betreft gaan wij groepsgericht preventief fouilleren. Dat houdt in dat de politie zich focust op overlast gevende groepen die in parken en hoeken van de straat staan. En nee, niet iedere groep veroorzaakt overlast. Maar we moeten ook niet wegkijken van verdachte situaties.
Losgeslagen jongeren naar de tuchtschool
Daarnaast moeten we ook nadenken over de jongeren die volledig zijn losgeslagen, wanneer een dozijn jongerenwerkers, hordes politieagenten, ouders of welke instantie dan ook zo’n jongere niet meer tot het verstand kan brengen. Een vorm van een tuchtschool kan dan een serieuze optie zijn: wat mij betreft een repressieve maatregel met een preventief doel. Normen en waarden bijbrengen, in een omgeving ver weg van straat en slechte invloeden. Zowel vanuit bescherming van het kind als van de omgeving.
De veiligheidsproblemen in onze stad vragen om een overheid die zacht is waar het kan, maar hard is wanneer het moet. Wat Leefbaar Rotterdam betreft is dit de inzet voor een veiliger Rotterdam. Wij zullen ons stinkende best doen om de meerderheid van de Rotterdamse gemeenteraad te overtuigen dat Rotterdam snakt naar een stad die hard is met een hart.