Volgens Thomas Malthus zou er hongersnood komen en Lou de Palingboer voorspelde zelfs het eind van de wereld. Al deze doemdenkers hebben ongelijk gekregen, waarom zouden de huidige klimaathypochonders het dan wél bij het rechte eind hebben, vraagt Simon Rozendaal zich af.
Er was in de afgelopen eeuwen geen gebrek aan onheilsprofeten. En elke keer hadden ze ongelijk.
De nieuwe editie van EW bestelt u snel en eenvoudig online. Op werkdagen voor 15.00 uur besteld, morgen bij u op de mat. Wilt u losse edities van EW bestellen?
In 1798 schreef de Britse hoogleraar economie en tevens predikant (een Hollandse combinatie: koopman annex dominee) Thomas Malthus een even somber als invloedrijk boek, Essay on the Principle of Population. Daarin toonde hij aan dat er een flink verschil was in de groeisnelheid van de bevolking en die van de landbouwproductie. Het onontkoombare gevolg: hongersnood.
In 1898 hield de Britse chemicus William Crookes, ontdekker van het element thallium, als voorzitter van de British Association for the Advancement of Science een even sombere als invloedrijke toespraak waarin hij waarschuwde dat er te weinig stikstof was in de wereld (de vogelpoep uit Zuid-Amerika, guano, raakte op) en er nu echt binnen enkele decennia hongersnood kwam.
In 1960 schreef de Amerikaanse biologe Rachel Carson een even somber als invloedrijk boek, Silent Spring, waarin ze niet alleen voorspelde dat insecticiden de vogels zouden doden (vandaar de stille lente), maar ook dat de mensheid massaal kanker zou krijgen door alle synthetische chemicaliën.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Laden…
Word abonnee en lees direct verder
Al vanaf €15 per maand leest u onbeperkt alle edities en artikelen van EW. Bekijk onze abonnementen.
Bent u al abonnee en hebt u al een account? log dan hier in
Verder lezen?
U bent momenteel niet ingelogd of u hebt geen geldig abonnement.
Wilt u onbeperkt alle artikelen en edities van EW blijven lezen?
Er ging iets fout