Premium Lock Hoe het voor blinden straks weer mogelijk wordt om te zien

Foto: Getty Images

Nederlandse wetenschappers denken over enkele jaren een techniek gereed te hebben waarmee blinden kunnen zien. Ze ontwikkelen een geavanceerde bril die contact maakt met een chip in de hersenen.

‘Iemand die Jezus heet, maakte wat modder, smeerde dat op mijn ogen en zei dat ik naar ­Siloam moest gaan om mij te wassen,’ staat er in Johannes 9:11. ‘Toen ik dat gedaan had, kon ik zien.’

Tegenwoordig geen modderbaden en wasrituelen meer, maar de ambitie is gebleven. Met de nieuwste technieken wil een groep wetenschappers blinden weer laten zien.

Bij het INTENSE-project, gecoördineerd door het Netherlands Institute for Neuroscience (NIN), zijn tientallen experts betrokken, uit verschillende landen en van diverse universiteiten: Amsterdam, Maastricht, Nijmegen, Delft, Leiden en Eindhoven. Aan de Technische Universiteit in Eindhoven is PhD-onderzoeker Leroy Driessen (26) verbonden. ‘Ik houd me bezig met breinwifi.’

115 miljoen blinden in 2050

Nederland telt meer dan 300.000 blinden en slechtzienden. En door de vergrijzing worden dat er alleen maar meer. Een paar jaar terug deden Britse onderzoekers een voorspelling voor de wereldbevolking: 115 miljoen blinden in 2050. Van deze uitdijende groep zou het merendeel straks weer kunnen zien. In theorie dan, want voorlopig is het nog niet zover. Vooruitgang is een kwestie van lange adem.

Het project is complex. Het begint met de omgeving: zie die maar eens in de hersenen te krijgen. Stap één: een bril met een geavanceerde camera. Die registreert mensen, dieren en dingen zoals anders de ogen hadden gedaan. Deze informatie gaat naar een breinchip, die via elektrodes stroomstootjes aan de hersenen geeft. Bij stimulering van het juiste hersengebied verschijnt een lichtpuntje: de patiënt ziet.

Eén van de uitdagingen is de chip die communiceert met de hersenen. Hoe bereiken de data via de bril deze chip onder de schedel? Eerder gebeurde dat met een draad, maar aan deze oplossing kleven nadelen. ‘Er bestaat een groot risico op infecties,’ zegt Driessen, ingenieur in Electrical Engineering met belangstelling voor neuroscience. ‘Je hebt een open wond. Na één of twee maanden moet de draad eruit, het risico op infecties is groot. Zo ontstond het idee om de communicatie tussen buiten en binnen draadloos te maken.’

De breinchip past in een lange ontwikkeling

Premium Lock

Laden…

Premium Lock Word abonnee en lees direct verder

Al vanaf €15 per maand leest u onbeperkt alle edities en artikelen van EW. Bekijk onze abonnementen.

  • Bent u al abonnee, maar heeft u nog geen account? Maak die dan hier aan. Extra uitleg vindt u hier.

 

Premium Lock Verder lezen?

U bent momenteel niet ingelogd of u hebt geen geldig abonnement.

Wilt u onbeperkt alle artikelen en edities van EW blijven lezen?

Bekijk abonnementen

Premium Lock Er ging iets fout
Premium Lock Uw sessie is verlopen

Wilt u opnieuw