Bij de recente discussie over de Europese ‘groene taxonomie’ moesten kernenergie en aardgas door de hoepel springen. Waarom gaat iedereen er voetstoots van uit dat zon, wind en oplaadpalen wél ‘groen’ en ‘duurzaam’ zijn, zo vraagt Simon Rozendaal zich af.
Abonnee worden?Dagelijks op de hoogte blijven van de laatste actualiteiten, achtergronden en commentaren van onze redactie? Bekijk ons aanbod en krijg onbeperkt toegang tot alle digitale artikelen en edities van EW.
Bekijk de mogelijkheden voor een (digitaal) abonnement hier
Waarschijnlijk kijken ze in het westen van Servië wat anders aan tegen ‘duurzaam’. De afgelopen weken is daar massaal gedemonstreerd tegen de komst van het Brits-Australische mijnbouwbedrijf Rio Tinto. Er is in die contreien lithium gevonden en dat is nodig voor de accu’s in elektrische auto’s, plus boraten voor windturbines en zonnepanelen. In het dorp Nedeljice zijn ze bang voor het vrijkomen van teer, kwik, zoutzuur en zwavelzuur, en vrezen ze dat afvalwater wordt geloosd in twee naburige riviertjes. In de krant stond een foto van tienduizenden demonstranten die een snelweg blokkeerden.
Laden…
Word abonnee en lees direct verder
Al vanaf €15 per maand leest u onbeperkt alle edities en artikelen van EW. Bekijk onze abonnementen.
Bent u al abonnee en hebt u al een account? log dan hier in
Verder lezen?
U bent momenteel niet ingelogd of u hebt geen geldig abonnement.
Wilt u onbeperkt alle artikelen en edities van EW blijven lezen?
Er ging iets fout