Baarstakers hebben ongelijk: objectief gezien is 2024 het beste jaartal om je voort te planten

In NRC noemde columnist Carolina Trujillo zich ‘baarstaker’. ‘In de laatste decennia van mijn vruchtbaarheid wilde ik mij niet voortplanten vanwege de dreiging van klimaatverandering. Dat maakt mij nu tot birth striker.’

Het was een merkwaardige column. Mevrouw Trujillo schrijft normaal over sport en dat doet ze best aardig. Ze heeft interessante observaties, bijvoorbeeld over hoe anders vrouwenvoetbal wordt beoordeeld. De laatste tijd mag ze ook over andere onderwerpen schrijven en nu had ze het over ‘voortplantingsracisme’ in de door dit weekblad georganiseerde HJ Schoo-lezing van Pieter Omtzigt, die ze ‘een hondenfluitconcert voor liefhebbers van omvolkingstheorieën’ noemde.

De meeste mensen die anderen van ‘racisme’ beschuldigen, hebben geen idee wat dit begrip behelst, maar daar wil ik het niet over hebben. Columnisten voelen zich al zo vaak geroepen meningen te hebben over onderwerpen waar ze geen verstand van hebben, dus laat ik me verre houden van dit mijnenveld en of ‘rassen’ wel of niet bestaan. Tussen twee haakjes, dat alleen al maakt me in de ogen van sommigen een ‘racist’.

Waar ik het wel over wil hebben, is dat de Uruguyaans-­Nederlandse schrijfster het fascinerende woord birth ­striker gebruikt. Voor zover ik heb kunnen achterhalen, is dat begrip het eerst gemunt in The Guardian. Die wijdde daar in 2019 een artikel aan, met als kop ‘Birth strikers: meet the women who refuse to have children until climate change ends’.

Klimaatzonde

Met andere woorden, de ‘baarstakers’ willen dat klimaat­verandering stopt. In het artikel kwam Blythe Pepino aan het woord, een zangeres (geen slechte: luister naar Easy van popgroep Mesadorm). Ze is een van de oprichters van de Birth-­Strike Movement en zei in de Britse krant dat ze vreselijk graag kinderen wilde met haar partner, maar na een lezing van actiegroep Extinction Rebellion besloot actie te voeren middels haar baarmoeder.

Op de website van de beweging worden kinderen een ‘climate sin’ genoemd, een klimaatzonde. Denk nu niet: wat zijn die Engelsen toch raar (links rijden, wolkje melk in de thee, geen schuim op het bier). Ook in Nederland heeft de beweging voet aan de grond. Zo interviewde het AD in 2023 drie bewust kinderloze mensen, onder wie de 25-jarige Zoé die zelfs haar kind had laten aborteren. Naar eigen zeggen vanwege het klimaat. ‘Ik zag een kind als cijfer, als onnodige CO2-uitstoot.’

In The Guardian had zangeres Blythe Pepino het overigens niet alleen over het klimaat, maar ook over de ‘ecologische crisis’ in het algemeen. Dat is fascinerend. Want er is helemaal geen ecologische crisis. Zo is er in onze contreien minder lucht- en watervervuiling dan ooit. In 1957 werd de Theems ‘biologisch dood’ verklaard, nu zwemmen er weer zeepaardjes, zeehonden, palingen en haaien in.

Objectief gezien is 2024 het beste jaartal om je voort te planten. Niet alleen omdat de kansen dat kind en moeder in leven blijven groter zijn dan ooit, maar ook omdat het met de leefomgeving beter gaat dan vroeger.

Stokslagen

De baarstaker is een gevolg van hoe alarmistisch en zonder natuurwetenschappelijke deskundigheid in huis de meeste kranten plus de televisie berichten over milieu, natuur en klimaat. Futiele onderwerpen zoals PFAS en glyfosaat worden ­opgeblazen, en je hoort alleen over planten en dieren waarmee het slecht gaat. Dan denkt een argeloze nieuwsconsument al gauw dat er een ‘ecologische crisis’ is.

Maar het komt ook doordat we het té goed hebben. In arme landen of landen in oorlog hebben ze wel andere dingen aan hun hoofd en doen ze niet aan ‘baarstaken’.

Last but not least, ik geloof er geen barst van. De baarstakende jongelui willen gewoon hun zin hebben. Ze vinden dat er te weinig naar hen wordt geluisterd, ze willen nog meer windmolenparken en zonneweides, vermoedelijk willen ze dat vliegen, vlees en zuivel worden aangepakt, dat je stokslagen krijgt wanneer je op een cruiseboot stapt, nou ja, en wat er nog meer te wensen valt door op hol geslagen klimaatactivisten. En dus doen ze iets waarvan ze denken dat het ons allemaal, de anderen, hevig zal choqueren: ‘Wij weigeren om te baren, om nieuw leven op deze verdoemde aarde te zetten.’

Het is puberaal gedrag van een stelletje verwende rijkeluiskinderen.