Het kabinet gaat een einde maken aan de Zondagswet. Minister Ronald Plasterk (PvdA) van Binnenlandse Zaken zegt donderdag dat hij tegemoetkomt aan de meerderheid van de Tweede Kamer. In 2012 pleitten verschillende partijen al voor een afschaffing van de wet.
De Zondagswet dateert in zijn huidige vorm uit 1953. De wet verbiedt het bezoeken van openbare bijeenkomsten die geen religieus karakter hebben op zondag en christelijke feestdagen. Met de wet moest een christelijke kerkgang gestimuleerd worden. Officieel zijn koopzondagen verboden.
De wet werd vrijwel niet meer nageleefd door burgemeesters, waardoor de Zondagswet steeds meer een symbolisch karakter kreeg. Winkeltijden worden tegenwoordig bijvoorbeeld in een andere wet geregeld.
Gemeenten houden wel een rol in het bepalen van wat er binnen hun grenzen gebeurt op zondag. Zo mag een burgemeester maatregelen treffen zodat het rustig blijft in de omgeving rond de kerk.
Jaren van twijfel
Plasterk heeft ruim de tijd genomen voor zijn beslissing. Hij vond de kwestie eerder niet dringend genoeg, maar tegelijkertijd wilde de minister zorgvuldig handelen omdat de zondagsrust volgens hem een belangrijke waarde heeft.
Na lang wikken en wegen heeft Plasterk de conclusie getrokken dat het geen taak van de staat is om de zondagsrust te bepalen voor de bevolking. Dat veel burgemeesters de wet niet naleefden, zal ongetwijfeld hebben meegespeeld. Eerder hadden oppositiepartijen al geprobeerd om de wet af te schaffen, maar toen weigerde de PvdA’er.
In oktober besloot hij nog om niet te tornen aan de Zondagswet. Onder druk van D66 – dat zondag aankondigde een nieuw initiatiefvoorstel in te dienen om de wet af te schaffen – is Plasterk toch gezwicht voor de druk van de Kamer.
De minister benadrukt dat er in de praktijk weinig zal veranderen door de afschaffing van de wet. Wel benadrukt Plasterk dat de nieuwe situatie goed in de gaten moet worden gehouden, omdat er allerlei verboden op zondag mochten worden opgelegd door de wet.