Minister Bert Koenders (Buitenlandse Zaken, PvdA) heeft de herdenking van de Hongaarse Opstand aangegrepen om te waarschuwen voor toenemende angst jegens vreemdelingen, in Hongarije én Nederland. Koenders vergeleek de migratiestroom naar West-Europa in de jaren 50 met de migratiecrisis van nu.
‘Vrijheid, gelijkheid, democratie, rechtvaardigheid, mensenrechten, pluralisme, tolerantie, solidariteit. Voor die waarden hebben u en uw landgenoten gestreden en een hoge prijs betaald,’ zei Koenders zondag in de Haagse Kloosterkerk.
Koenders herdacht de Hongaarse Opstand in 1956, die gewelddadig werd neergeslagen door de Sovjet-Unie. Door die crisis verlieten zo’n 200.000 Hongaren hun land, waarvan er 3.000 in Nederland terechtkwamen.
‘Europa nu ook op keerpunt’
Volgens de minister is de situatie in 1956 op bepaalde punten vergelijkbaar met de huidige migratiecrisis, waarbij veel migranten vanuit Syrië juist naar Hongarije trokken. ‘Ook nu staat Europa op een keerpunt. Veel vluchtelingen proberen ons continent van vrede, veiligheid en welvaart te bereiken.’
‘Als dat ze lukt, zien ze hoe velen de hand toesteken om te helpen, maar ook dat velen zich geen raad weten – overweldigd door zoveel nieuwkomers in hun land,’ zei Koenders over de angst voor vreemdelingen die bestaat in veel Europese lidstaten.
Minister roept Hongaren op tot meer solidariteit
Hongarije is daar een duidelijk voorbeeld van. Koenders is langere tijd kritisch richting de regering van Viktor Orbán, die een strikt immigratiebeleid voert. Zo liet Orbán hekken bouwen langs de grens met Servië en Kroatië om asielzoekers tegen te houden, tot boosheid van onder meer Nederland.
‘Ik ben er in contacten met de huidige Hongaarse regering eerlijk over geweest: we moeten elkaar daarop durven aanspreken en blijven leren van het verleden. We moeten die waarden blijven verdedigen,’ aldus Koenders. ‘Soms schuurt het, in Hongarije, in Nederland, ook dat weet u als geen ander.’
In een toespraak op zondag in Boedapest verdedigde Orbán zijn asielbeleid en hekelde hij de EU. ‘In plaats van eigen kinderen kiest die voor migranten en in plaats zich op werkgelegenheid te richten, trekt ze een wissel op de toekomst.’