Ik herinner me het tikken van de pendule die bij mijn oma op de schoorsteenmantel stond. Ik herinner me er een grijze middag bij, zo tussen vieren en vijven. Het vredige tikken accentueerde de stilte. Ook de stad om me heen, Den Haag, lag in een bed van stilte. Het motregende. De stilste regen.
Word abonnee en lees direct verder
Al vanaf €15 per maand leest u onbeperkt alle edities en artikelen van EW. Bekijk onze abonnementen.
Bent u al abonnee en hebt u al een account? log dan hier in