De tien wethouders van de nieuwe Rotterdamse coalitie, die bestaat uit zes partijen, zijn bekend. De oppositiepartijen in de gemeenteraad vinden dat aantal veel te hoog en vragen burgemeester Ahmed Aboutaleb (PvdA) om ‘geldverkwisting’ en ‘wethoudersfetisjisme’ te voorkomen.
Na lange, uiterst moeizame onderhandelingen was begin deze maand witte rook in Rotterdam te zien: na bijna drie maanden hadden formateurs Pieter Duisenberg (VVD) en Paul Rosenmöller (GroenLinks) een werkbare coalitie gevonden. Met zes partijen – VVD, D66, GroenLinks, PvdA, CDA en ChristenUnie-SGP – is het een zogenoemde middencoalitie geworden. Dinsdagmiddag presenteren zij hun coalitieakkoord.
College Rotterdam gaat van zes naar tien wethouders
De 10 wethouders in Rotterdam
- Arno Bonte (GroenLinks)
- Judith Bokhove (GroenLinks)
- Bas Kurvers (VVD)
- Bert Wijbenga (VVD)
- Adriaan Visser (D66)
- Saïd Kasmi (D66)
- Richard Moti (PvdA)
- Barbara Kathmann (PvdA)
- Sven de Langen (CDA)
- Michiel Grauss (ChristenUnie-SGP)
Vooral de uitsluiting van Leefbaar Rotterdam, na de gemeenteraadsverkiezingen in maart verreweg de grootste partij, wekte veel verontwaardiging. Maar ook het grote aantal wethouders levert het zestal hoon op. Dat zijn er nu tien, tegenover zes wethouders waarmee het huidige college van Leefbaar, D66 en CDA aantrad. Volgens berekeningen van de oppositie kosten de vier extra wethouders minstens 6 miljoen euro.
De beoogde oppositiepartijen DENK, SP, 50Plus, PVV, Partij voor de Dieren en Leefbaar komen in verzet. Demissionair wethouder Maarten Struijvenberg doet namens laatstgenoemde partij een oproep aan burgemeester Aboutaleb om het aantal wethouders te verkleinen, schrijft Dagblad 010. Alleen de islamitische partij NIDA vindt het uitdijende college geen probleem.
Het uitsluiten van de winnaar van de lokale verkiezingen is niet per se fout, schreef Carla Joosten eerder.
DENK hekelt ‘wethoudersfetisjisme’, Leefbaar vreest ‘pretpakketten’
Omdat de installatie van de nieuwe wethouders pas voor donderdag 5 juli staat gepland, kan de omvang van het college nog worden teruggebracht. Bovendien moet de gemeenteraad eerst akkoord gaan. ‘Het is dus nog niet te laat,’ zegt Struijvenberg tegen AD Rotterdams Dagblad. Ook de lokale DENK-leider Stephan van Baarle, die spreekt van ‘wethoudersfetisjisme’, ziet liever minder wethouders. ‘Het nieuwe college is hard op zoek naar geld, laat ze eerst in eigen vlees snijden.’
Volgens Struijvenberg zijn er straks zoveel wethouders dat niet iedereen een volwaardig takenpakket krijgt. Hij noemt het voorbeeld van een wethouder die alleen de portefeuille Bouwen krijgt, wat volgens hem neerkomt op een ‘pretpakket’. ‘Je bent wethouder van Rotterdam en krijgt goed betaald, dan mag je ook heel hard werken.’ PvdA-wethouder Barbara Kathmann bestrijdt de kritiek en zegt dat alle wethouders ‘keihard nodig’ zijn, vooral wegens de beoogde vervanging van fossiele energie door groene energie in de stad.
Coalitie met zes partijen omdat andere partijen Leefbaar links lieten liggen
Meer over de besturen in de grote steden: Links domineert in colleges
De grote ‘middencoalitie’ – met een minimale meerderheid van 23 van de 45 zetels – bleek nodig omdat een stadsbestuur met Leefbaar voor de linkse partijen in Rotterdam geen optie was. De VVD hield lang haar poot stijf en wilde geen coalitie zonder Leefbaar, maar omdat drie partijen dat weigerden, was er geen meerderheidscoalitie te vormen.
Zo is de door Duisenberg en Rosenmöller voorgestelde coalitie van Leefbaar, VVD, D66 en GroenLinks door laatstgenoemde partij getorpedeerd omdat die een linksere coalitie wilde. Toen bekend werd dat zijn partij buiten de coalitie werd gehouden, liet Leefbaar-leider Joost Eerdmans weten ‘pislink’ te zijn. Ook overweegt hij om de eerder afgebroken alliantie met Forum voor Democratie – de samenwerking was een van de hoofdredenen waarom links en D66 Leefbaar uitsloten – nieuw leven in te blazen.
Ook voormalig fractieleider en -campagneleider Ronald Buijt is allerminst te spreken over de wijze waarop Leefbaar buiten het stadsbestuur is beland. In een lang opiniestuk zette hij uitvoerig uiteen waarom zijn partij zich, vooral door de VVD, ‘verraden en bestolen’ voelt.