Criminelen die de cel in moeten, maar vluchten voor de politie, houden geregeld het recht op de uitkering die ze krijgen van sociale diensten en het UWV. De rechter oordeelt vaak dat het niet uitzitten van een celstraf niet automatisch reden is voor het stopzetten van een uitkering, tot wordt aangetoond dat de crimineel de straf bewust ontloopt.
Het kan maanden duren voordat een uitkering wordt stopgezet, schrijft RTL Nieuws op zijn site, dat dertien rechtszaken achterhaalde waarin de rechter een sociale dienst of het UWV terugfluit: ‘Daarnaast lukt het voortvluchtige veroordeelden regelmatig om hun uitkering via de rechter terug te eisen.’ Pas wanneer een veroordeelde daadwerkelijk in de gevangenis zit, heeft hij geen recht meer op bijstand.
De uitkeringsinstanties moeten hun besluit tot het stopzetten van een bijstandsuitkering vervolgens terugdraaien en het geld naar de voortvluchtige blijven overmaken. Ook moet het ingehouden bedrag worden teruggegeven.
Centrale Raad van Beroep: politie moet meer moeite doen om veroordeelde op te sporen
Een persrechter van de Centrale Raad van Beroep, de hoogste rechter op het gebied van uitkeringskwesties, laat aan RTL Nieuws weten dat instanties vaak te snel besluiten om de uitkering stop te zetten. ‘Een enkele melding dat een in het opsporingsregister gesignaleerde betrokkene niet thuis is aangetroffen door de politie is niet voldoende.’
Lees dit commentaar van Jean: Dohmen
Dijkhoff wil uitkeringen aanpakken. Doe liever wat aan belastingdruk.
De rechter wil eerst zwart-op-wit hebben dat de veroordeelde zijn straf bewust probeert te ontlopen. Daarom moet justitie eerst diverse pogingen hebben gedaan om de crimineel alsnog op te pakken voordat zijn bijstandsuitkering kan worden ingetrokken. Als dat niet lukt, houdt een veroordeelde recht op het geld en kan die de uitkering zelfs terugeisen. Het kabinet probeert al jaren tevergeefs deze situatie te veranderen, aldus RTL Nieuws.
Rechter voorkomt ook aanpak Turkse uitkeringsfraudeurs
Eind februari werd ook al bekend dat de rechter vaak een stokje steekt voor het aanpakken van uitkeringsfraude door Turkse Nederlanders. Velen van hen – volgens De Telegraaf ging om het één op de vijf ‘Nederturken’ – bezitten vastgoed in Turkije, maar melden dat niet. Het voor de overheid geheimhouden van het bezit van onder meer luxe appartementen, vakantiehuisjes en ander vastgoed is verboden.
Maar als gemeenten vervolgens bureaus inschakelen die, in tegenstelling tot Nederlandse opsporingsambtenaren, gebruikmaken van een lokaal netwerk van Turkse advocaten, makelaars en taxateurs, fluit de Centrale Raad van Beroep die vaak terug. Specifiek onderzoek naar mogelijke fraudeurs met een Turkse achtergrond zou in strijd zijn met het discriminatieverbod. Gemeenteambtenaren uit onder meer Tilburg, Almelo en Venlo reageerden verontwaardigd. ‘Dit is de wereld op zijn kop, want fraude is fraude.’
Scheid het kaf van het koren: keur meer UWV-uitkeringen, schreef Syp Wynia vorig jaar