‘Tattookillers’: Een dodelijke broederschap

Cor P. (36), een van de vier ‘tattookillers’ die worden verdacht van de liquidatie van hun voormalige handlanger Onno Kuut, is spoorloos nadat hij dinsdagavond zijn enkelband heeft doorgeknipt. Het Openbaar Ministerie (OM) had levenslang geëist tegen het viertal, maar P. en twee andere verdachten waren in afwachting van het vonnis vrijgelaten uit voorarrest.

Donderdag heeft het OM verzocht P. en de andere twee mannen die op vrije voeten zijn, direct vast te zetten. Justitie denkt dat P. naar het buitenland is gevlucht uit vrees voor een veroordeling en vreest dat de andere vrije ‘tattookillers’ hetzelfde doen. De rechtbank in Rotterdam heeft het verzoek van het OM om de twee andere ‘tattookillers’ vast te zetten, afgewezen.

In maart vorig jaar had het OM levenslang geëist tegen alle vier de mannen. Zij zouden Kuut (30), die dezelfde tatoeages had en zelf in verband werd gebracht met een dubbele moord, hebben gemarteld en met een mes hebben omgebracht en daarna in de duinen van Hoek van Holland hebben begraven.

Wilders: ‘Kappen met die enkelbanden!’

De ontsnapping van Cor P. is voor PVV-leider Geert Wilders reden om te pleiten om te ‘kappen met die enkelbanden’. Volgens hem horen ‘dit soort gasten’ nooit in voorarrest, maar in de cel, schrijft hij op Twitter:

In juni 2010, toen de rechtszaak begon tegen het viertal, schreef misdaadverslaggever Gerlof Leistra het uitgebreide artikel ‘Dodelijke broederschap’ over de ‘tattookillers’. Wie zijn zij? Lees het stuk hieronder terug.

Mysterieuze ‘TATTOOKILLERS’ voor de rechter voor mislukte aanslag op crimineel. Vermoeden is dat andere harde liquidaties wél lukten.

Ze worden in verband gebracht met een paar schokkende liquidaties, zoals bij een pannenkoekenrestaurant langs de A4 in 2009. De Nederlands-Aziatische ‘Tattookillers’ dragen op hun rug een tatoeage van Chinese karakters: ‘Wees daadkrachtig.’ Een is er dood, vermokord door zijn bloedbroeders, drie zitten vast. En de rest?

Een luguber beeld: drie getinte huurmoordenaars op een rij, een pistool in hun rechterhand. De killers zijn van achteren gefotografeerd. Hun trots geheven rechterarm onder de tatoeages. Op hun rug van boven naar beneden Chinese lettertekens. Betekenis: ‘Wees daadkrachtig’. Als alle verdenkingen kloppen, hebben we hier te maken met een groepje nietsontziende Aziatisch-Nederlandse criminelen. Veel over de bende is nog tamelijk mysterieus, maar één ding is zeker: zo amoreel en gewelddadig zie je het in Nederland niet vaak.

Als uit het niets doken de mannen afgelopen najaar op in het nieuws: leden van een vermeende moordbrigade, om hun opvallende tatoeages de Tattookillers gedoopt. In de ogen van politie en justitie zijn ze levensgevaarlijk. Dat was de dreigende boodschap van Opsporing Verzocht op 20 oktober 2009.

De mannen van de foto – genomen op een Braziliaanse schietbaan – zitten sinds afgelopen zomer vast. Het zijn de half-Hindoestaanse broers Cor en Brian P. (26 en 22) uit Schiedam en hun 35-jarige Molukse vriend Henk ‘Jeroen’ S. uit Leerdam. De 28-jarige Molukker Evert Sijahailatua is volgens justitie voortvluchtig en wordt gezocht.

Justitie beschikt over harde aanwijzingen dat de vier op 10 augustus 2009 hebben geprobeerd om in de Andries Vierlinghstraat in Amsterdam-West vanuit een gestolen donkere Volkswagen Golf de 34-jarige Surinaamse crimineel Marlon Dalfour te liquideren. Hun doelwit raakte zwaargewond door tien kogels, maar wist nog terug te schieten met zijn automatische Glock.

De Tattookillers worden ook in verband gebracht met een dubbele liquidatie langs de A4 in Leiderdorp op 5 februari 2009, met de marteldood van hun bloedbroeder Onno Kuut – op 25 maart 2009 gevonden in een ‘duingraf’ bij Hoek van Holland – en met de liquidatie van de Surinaamse drugshandelaar en ripper August Adjoeba, op 11 augustus 2008 in Amsterdam-Buitenveldert. Bij die laatste liquidatie maakten de schutters ook gebruik van een gestolen donkere Volkswagen Golf met vervalste kentekenplaten.

Huurmoordenaars opereren meestal alleen, hooguit met zijn tweeën. In dat laatste geval fungeert de een als schutter, de ander als bestuurder van de motor, scooter of vluchtauto. Hoe meer mensen bij een ‘klus’ zijn betrokken, hoe groter het risico dat iemand zijn mond voorbijpraat of zijn maten verraadt. Bij de Tattookillers gaat het volgens justitie om een club van tien tot twaalf leden. Wie zijn zij? Hoeveel liquidaties hebben ze gepleegd? En: wie waren de opdrachtgevers?

De recherche kreeg de Tattookillers in beeld door een combinatie van fraai speurwerk en ‘keepersgeluk’. De politie had het verdachte viertal al langer onder observatie wegens een onderzoek naar autodiefstallen en hield hun schuiladres aan de Tempelhof in Amstelveen met een camera in de gaten.

Maandagavond 10 augustus 2009 registreert de camera hoe de vier mannen om 21.57 uur de woning verlaten en om 23.29 en 23.39 uur in koppels van twee terugkomen. De mislukte aanslag op Marlon Darfour in Amsterdam-Slotervaart – hooguit een kwartiertje rijden – was om 23.10 uur.

De volgende dag krijgen de verdachten een ‘staartje’ als ze hun schuiladres verlaten. Een arrestatieteam rijdt Cor en Brian P. bij Almere klem, samen met de Braziliaanse vriendin van Cor. Jeroen S. wordt in Leerdam aangehouden, maar Evert Sijahailatua is spoorloos. Zit hij ergens ondergedoken of heeft Marlon Dalfour hem wellicht met zijn Glock dodelijk geraakt en hebben zijn vrienden zijn lijk ergens gedumpt?

Gekookt mobieltje

De Tattookillers waanden zich onbespied, maar waren wel op hun hoede: hun schuiladres aan de Tempelhof blijkt een lusthof voor de recherche. Op het fornuis staat een pannetje met een gekookt mobieltje. Specialisten van het Nederlands Forensisch Instituut slagen erin de simkaart te lezen. Ook de gewiste geheugenkaart van een camera weten de specialisten te ‘kraken’.

Op meer dan 600 foto’s is te zien hoe de verdachten de route Tempelhof-Andries Vier-linghstraat nauwkeurig in beeld brachten. Hetzelfde geldt voor de route naar het Christoffel Plantijnpad, waar de zwarte Volkswagen Golf na de aanslag uitgebrand is teruggevonden. In de auto vindt de politie eenzelfde kogelhuls als de hulzen voor de deur bij Dalfour. Ballistisch onderzoek wijst uit dat ze door hetzelfde wapen zijn afgevuurd.

De foto’s tonen hoe de Tattookillers hun doelwit maandenlang hebben ‘afgelegd’ – jargon voor ‘in kaart gebracht’. Onder meer bij een ziekenhuisbezoek aan zijn jongere broer Michael, die zondag 17 mei 2009 bij een schietpartij voor de Zebra Lounge aan de Korte Leidsedwarsstraat in Amsterdam een dwarslaesie opliep. Onder de wagen van Dalfour was al in mei een peilbaken geplaatst, vermoedelijk ook door de bende.

De Tempelhof en diverse andere adressen gebruikten de vier verdachten als stash – opslag van foute waar. De politie vindt een sporttas met een automatische Heckler en Koch en drie Glocks. Verder handgranaten, mobieltjes en portofoons, gsm-jammers en apparatuur om peilbakens en zendertjes te ontdekken, bivakmutsen, kogelvrije vesten, handschoenen, een blauw zwaailicht, een sleutel om beweegbare palen mee te laten zakken en een Zippo-aansteker. Ook treft de politie gestolen blanco kentekenplaten aan en neemt gestolen VW Golfjes met valse kentekenplaten in beslag.

Als de politie de drie aangehouden verdachten fotografeert, blijkt dat zij op hun rug dezelfde tattoos met Chinese lettertekens dragen als Onno Kuut, de man wiens zwaar toegetakelde lijk gevonden werd bij Hoek van Holland. De broers P. hebben nog een veelzeggende tatoeage: ‘Broederschap van moordenaars’. Jeroen S. draagt – net als Kuut – een tatoeage van Magere Hein met een zeis en een weegschaal. Die slaat door naar de kant waar een vuurwapen ligt. Op de andere schaal ligt het hoofd van Vrouwe Justitia.

Grootspraak? Na zware bedreigingen wordt de Amsterdamse officier van justitie Sabine Tammes, die het onderzoek naar de Tattookillers leidde, sinds november met haar gezin zwaar beveiligd. De zaak is overgenomen door het Landelijk Parket.

Justitie gaat uit van een professionele moordbrigade waartoe naast de vier verdachten onder anderen ook Onno Kuut behoorde. De dertigjarige Kuut – een door een Nederlandse onderwijzer geadopteerde Zuid-Koreaan – had donderdagavond 5 februari 2009 bij het pannekoekenrestaurant in Leiderdorp langs de A4 een afspraak met Yessin Chakor (34). Deze Marokkaanse drugshandelaar was een jeugdvriend uit Enschede.

Op het laatste moment had Chakor de beruchte half-Molukse crimineel Boneka Belserang (33) meegevraagd. Die was nog maar net op vrije voeten, na een veroordeling tot vijf jaar wegens doodslag. Op 15 januari 2005 schoot hij bij een ruzie in een parkeergarage in Amsterdam de 31-jarige Antilliaan ‘Rico’ Flores Lopez dood. Ook was hij verdachte van de liquidatie van Martin Hoogland, op 18 maart 2004 in Hoorn.

Vervalst

De twee vrienden roken geen gevaar toen zij in de grijze Volvo van Chakor in Leiderdorp arriveerden. Normaal waren zij op alles voorbereid, maar nu waren ze ongewapend en droeg geen van beiden een kogelvrij vest. De politie heeft nog geen compleet beeld van hoe de twee daarna zijn geliquideerd, maar aannemelijk is dat ook andere Tattookillers dan Kuut erbij betrokken waren.

Via de vervalste kentekenplaten van de zwarte Volkswagen Golf die is gebruikt bij de mislukte aanslag op Marlon Dalfour, weet de recherche de Tattookillers ook te linken aan de liquidatie van August Adjoeba, een jaar eerder. De overeenkomsten zijn opvallend: ook daar reden de schutters in een gestolen VW Golf met vervalst kenteken, die later in brand werd gestoken. In beide gevallen is een Zippo-aansteker gebruikt.

In de zaak-Dalfour, die donderdag 24 juni pro forma dient, lijkt er voldoende bewijs. ‘Hoe langer het onderzoek loopt, hoe meer bewijs we vinden dat de verdachten op professionele wijze hebben geopereerd,’ zei officier van justitie Joris Beliën eind april tijdens een eerdere zitting. Justitie hoopt de Tattookillers aan nog meer moordzaken te kunnen koppelen dan genoemde liquidaties en pogingen daartoe.

De verdachten zijn geen onbeschreven blad. Cor P. alias De Paling (omdat hij telkens wist te ontsnappen) speelde een omstreden rol bij de liquidatie van voormalig kickbokskampioen Peter Smit op 15 augustus 2005 in Rotterdam. P. troonde Smit voor een gesprek over een gestolen Rolex mee naar de plek waar zijn neef Iron I. de bokskampioen doodschoot. Tot ieders verbazing werd P. uiteindelijk vrijgesproken.

Jeroen S. behoorde in de jaren negentig tot de uiterst gewelddadige Bende van Leerdam. Die bestond grotendeels uit Molukkers en maakte zich schuldig aan veel gewapende overvallen en ripdeals. Daarbij vielen twee doden. Onder meer voor zijn rol als bestuurder van de vluchtauto die werd gebruikt bij de dodelijke roofoverval op de Gorinchemse diamantair Ed de Neef op 10 januari 1997, kreeg S. een gevangenisstraf van zestien jaar. Ook hij was nog maar net vrij.

Onno Kuut was als achttienjarige in Enschede al actief als uitsmijter en afperser in seksclubs. Hij werkte samen met de destijds 42-jarige Molukse crimineel Bennie Sopacua. Die kreeg in 1998 levenslang voor het doodschieten van de Rotterdamse hoofdagente Allegonda Gremmer (28), op dinsdag 28 oktober 1997. Zij maakte deel uit van een arrestatieteam dat Sopacua op zijn schuiladres in Den Haag wilde aanhouden voor diens mogelijke betrokkenheid bij een dodelijke mishandeling in Beckum, bij Enschede.

In de zomer van 1997 werd daar een echtpaar gruwelijk mishandeld. De 47-jarige Alphons Meijerink – een timmerman – overleed enkele maanden later aan zijn verwondingen. Volgens justitie was de aanslag bedoeld voor diens 22-jarige overbuurman Andreas K., bedrijfsleider van een seksclub. Omdat de criminelen de straat van de verkeerde kant waren ingereden, vergisten ze zich in ‘het derde huis links’.

Justitie vermoedt dat de aanslag is gepleegd door Bennie Sopacua en zijn neven Bernardo S. en Reavell H. Vierde verdachte was zijn partner in crime Michel B. (32) uit Moordrecht. Wegens gebrek aan bewijs gaan de verdachten vrijuit. B. wordt wel veroordeeld voor een eerdere bedreiging en ontvoering van Andreas K. In hoger beroep krijgt hij voor deze en andere misdrijven vijf jaar.

In 1990 was de blanke Michel B. in Moordrecht – een bekend Moluks woonoord – medeoprichter van Satudarah MC, een soort Molukse Hells Angels. Inmiddels heeft de motorclub acht afdelingen. De leden zijn voornamelijk Molukkers met imposante tatoeages.

De recherche ziet een band tussen de Tattookillers en Satudarah – Moluks voor ‘Eén bloed’. Zeker is dat Michel B. en Onno Kuut elkaar kenden. Verder wordt de motorclub sinds begin 2009 in verband gebracht met liquidaties. Aanleiding was de arrestatie van drie mannen voor de moord op drugshandelaar Jo van Asten (55). Zijn lijk werd op 7 april 2008 gevonden in de bossen bij Bergeijk. Onder anderen de 26-jarige verdachte Yalgin M. uit Tilburg – een al eerder wegens moord veroordeelde Molukker – zou banden hebben met Satudarah.

De internationale Hells Angels – de beruchtste motorclub – hebben volgens de overlevering hun Filthy Few, een harde kern van moordenaars. Vormen enkele (aspirant-)-leden van Satudarah een poldervariant op dat fenomeen? Dan zou het plegen van liquidaties een initiatierite zijn. Mogelijk gaat het om een eliteclubje waar weinig andere leden van Satudarah van weten.

Het onderzoek is nog in volle gang. Onduidelijk is of Onno Kuut of een van de drie opgepakte Tattookillers (aspirant)lid was van Satudarah, of dat het gaat om een of meerdere van de vijf tot zeven Tattookillers die nog worden gezocht. Over de tatoeages bestaan ook nog veel vragen. Is het een groepscode? Waarom lopen de Tattookillers bijvoorbeeld met dezelfde Chinese lettertekens op hun rug? En sinds wanneer? Over de mogelijke motieven van de Tattookillers wil justitie niets zeggen zolang het onderzoek loopt. Vooral over de liquidaties bij Leiderdorp staan op internet interessante aanwijzingen die in het milieu deels worden bevestigd. Onduidelijk blijft echter wie het belangrijkste doelwit was: Chakor of Belserang? Wegens zijn relatie met een Surinaamse vrouw werd Chakor al een jaar bedreigd, zo meldde de website Crimebron op 13 februari 2009, ‘door een zware jongen die vastzit voor ZEER grote roofovervallen’. Volgens diverse bronnen kon Chakor zijn handen niet thuishouden. Om hulp gevraagd door de vrouw waarschuwde genoemde zware jongen – een beruchte crimineel – hem vanuit de gevangenis. Dat gesprek, in 2007, is getapt, maar lijkt geen plausibel motief voor een dubbele liquidatie.

Interessanter is een ander verhaal. Een Marokkaanse partner in crime van de Antilliaanse crimineel Gwenette Martha benaderde zowel Boneka Belserang als de Surinaamse huurmoordenaar Clyde Lewis om Chakor te liquideren. Lewis viel al snel af: hij werd in april 2008 in Amsterdam zelf geliquideerd. Hij zou onder meer de schutter zijn bij de drievoudige liquidatie in het Japanse restaurant Kobe aan de Amsterdamse Nieuwezijds Voorburgwal, op 17 november 2000. Belserang – vroeger een goede vriend van Martha, maar gaandeweg steeds meer diens concurrent – tipte Chakor dat hij was benaderd om hem te liquideren. Moest hij daarom dood?

Door alle dreigementen over en weer was de sfeer gespannen – voor geld is er altijd wel iemand te vinden om een liquidatie te plegen. En er wordt gepraat. Zo wist Belserang van de voorgenomen aanslag op Adjoeba. ‘Gasten uit Rotterdam’ zouden hem gaan ‘nakken’ (doodschieten). Motief? Adjoeba had andere drugsdealers geript. Uitvoering volgens justitie: de Tattookillers. Dat Boneka Belserang van de aanslag wist, zou erop kunnen duiden dat hij vrij nauw gelieerd was aan de Tattookillers.

Chakor op zijn beurt wilde de Tattookillers inhuren om de beruchte crimineel, de Marokkaanse handlanger van Martha, en Martha zelf, te liquideren. Mogelijk was de afspraak met Kuut bij het pannekoekenrestaurant bedoeld om een aanbetaling te doen. De liquidatie van Belserang was in dat geval niet gepland.

Vermoedelijk moest Kuut die inschattingsfout met zijn eigen dood bekopen. Voorafgaand aan de moord door zijn bloedbroeders is hij zwaar gemarteld. De dood van Kuut lijkt een ‘gebaar’ van de Tattookillers aan de familie en vrienden van Belserang, onder wie Marlon Dalfour. Maar die geste viel niet bij iedereen goed. Mogelijk was de aanslag op Dalfour bedoeld om te voorkomen dat hij wraak zou nemen.

Drijfveer

Geld is voor huurmoordenaars altijd de belangrijkste drijfveer. Maar bij de Tattookillers lijkt het plegen van liquidaties daarnaast een manier om ‘hogerop’ te komen en status te verwerven. Eén naam keert in veel gesprekken terug als mogelijke opdrachtgever van een aantal liquidaties: Gwenette Martha (36). In zijn jonge jaren pleegde hij veel overvallen met zijn jeugdvriend Boneka Belserang, maar de laatste tijd was er verwijdering ontstaan. Martha deed naar verluidt steeds meer zaken met drugscriminelen uit Liverpool, en weigerde zijn vrienden hun deel te geven.

In het milieu geldt Martha als meedogenloos. In de Passage-zaak – het lopende proces naar een groot aantal liquidaties in het Amsterdamse milieu – is hij bij de rechter-commissaris als verdachte gehoord van poging tot moord op de Turkse drugshandelaar Attila Önder, maar hij is daarvoor niet aangehouden. Overigens was Martha een tijdje zoek. Op 12 mei 2008 ontsnapte hij met hulp van twee donkere mannen in blauwe overalls uit de gevangenis van Heerhugowaard. Eind oktober 2009 werd hij bij Antwerpen opgepakt en snel daarna uitgeleverd.

De drie gedetineerde Tattookillers hangt een veroordeling boven het hoofd voor de mislukte moordaanslag op Marlon Dalfour. Maar heeft justitie straks voldoende bewijs voor hun aandeel in een serie liquidaties? En lukt het de opdrachtgever(s) te pakken? Bij een lange straf is de kans groot dat iemand gaat ‘zingen’. Liever een deal met justitie dan de rest van je leven achter de tralies. Intussen loopt een aantal Tattookillers nog vrij rond.