Voormalig hoofdredacteur van De Kampioen Bert Gorissen vond een oud boekje met daarin de beschrijving van de eerste bewegwijzerde wandelroute van Nederland. De wegwijzers staan er niet meer, maar de paden blijken grotendeels nog toegankelijk. En erg mooi.
Lees ook deze bijdrage van Joppe Gloerich: Waar en hoe is het mooi herfstwandelen?
‘Wordt er nog gewandeld in deze wereld en waagt een modern tijdschrift het zijn lezers te onthalen op zoo iets ouwerwetsch als… wandelen?’ Het is eind mei 1914 als journalist Jan Feith in weekblad De Kampioen van de ANWB, waaraan hij vaker een bijdrage levert, schrijft dat hij enigszins verbaasd is over de recente opdracht die hij van de redactie van het tijdschrift heeft gekregen.
Via de post had hij een ‘keurig boekje’, uitgegeven door de ANWB, opgestuurd gekregen met daarin de beschrijving van een wandeling van Amsterdam naar Arnhem. En bijgevoegd een redactionele brief met het verzoek om over deze wandeling eens een verhaal te schrijven. Feith had voor De Kampioen al diverse reisverslagen geschreven, maar dat ging dan over een tocht per auto, vliegtuig, motorboot, trekschuit en zelfs een keer op de schaats. Maar een wandeling? Dat zoiets ‘in onzen, van razend-snelle, hedendaagsche vervoermiddelen overvollen tijd’ nog bestaat. Feith moet er even van slikken.
Het idee voor het uitzetten van een bewegwijzerde wandelroute
Abonnee worden?Dagelijks op de hoogte blijven van de laatste actualiteiten, achtergronden en commentaren van onze redactie? Bekijk ons aanbod en krijg onbeperkt toegang tot alle digitale artikelen en edities van EW.
Bekijk de mogelijkheden voor een (digitaal) abonnement hier
In 1883 werd in Utrecht in aanwezigheid van twaalf fietsclubs de Nederlandsche Vélocipèdisten-Bond opgericht, waarvan de naam later werd veranderd in de Algemene Nederlandsche Wielrijders-Bond, afgekort: de ANWB. De bond zette zich in het begin vooral in voor de belangen van fietsers door bijvoorbeeld te pleiten voor de aanleg van goede fietspaden, het uitstippelen van fietsroutes door middel van wegwijzers langs de weg en het adviseren van goede hotels voor overnachtingen onderweg. In 1905 breidde de ANWB het eigen takenpakket formeel uit en werd het een bond voor alle toeristen, niet alleen voor fietsers. Sindsdien hebben de letters officieel geen betekenis meer.
In die periode, begin twintigste eeuw, ontstond ook het idee voor het uitzetten van een bewegwijzerde wandelroute, een idee dat kwam van de tweede voorzitter van de ANWB, de heer G.A. Pos. Die wilde meer aandacht voor de te weinig gewaardeerde wandelsport en hij wilde graag aan Nederlanders laten zien dat het hier ook prachtig wandelen was, net als in Duitsland, waar het wandeltoerisme toen al volop was ontdekt.
Kritiek op de plannen was er destijds genoeg. Tijdens een ANWB-vergadering in december 1913 werd gemopperd op het begrote bedrag van 3.000 gulden voor het project (‘kolossaal’), op de wegwijzers die de mooie wegen zouden gaan ‘ontsieren’ en op het voornemen om mensen te veranderen in ‘wandelmachines’. Maar na sussende woorden van Pos waren de grootste bezwaren van tafel.
Laden…
Word abonnee en lees direct verder
Al vanaf €15 per maand leest u onbeperkt alle edities en artikelen van EW. Bekijk onze abonnementen.
Bent u al abonnee en hebt u al een account? log dan hier in
Verder lezen?
U bent momenteel niet ingelogd of u hebt geen geldig abonnement.
Wilt u onbeperkt alle artikelen en edities van EW blijven lezen?
Er ging iets fout