Onderzeese kabels zijn van groot strategisch belang. Een noodplan is nodig om deze kwetsbare kabels en daarmee onze stabiliteit te beschermen, schrijven VVD-Kamerleden Queeny-Aimée Rajkowski en Ruben Brekelmans in een ingezonden opinie.
Terwijl Denemarken en Zweden bezig zijn met een strafrechtelijk onderzoek naar de explosies bij de Nordstream-pijpleiding, laten verstoringen in de zeekabels vorige week bij Marseille en Schotland zien hoe afhankelijk we zijn geworden van communicatie. Dit moet een wake-upcall zijn, onze infrastructuur is te kwetsbaar. En hoewel het van enorm belang is om te onderzoeken wie de explosies heeft veroorzaakt – hoogstwaarschijnlijk is het een sabotageactie – is het voorkomen van verstoringen vele malen belangrijker. Het platleggen van onze communicatie is namelijk een directe dreiging voor onze economie en veiligheid. Daarom moeten er nu noodplannen worden gemaakt en moeten we het beschermen van deze communicatie als topprioriteit beschouwen.
Queeny-Aimée Rajkowski (1988) en Ruben Brekelmans (1986) zijn Tweede Kamerlid namens de VVD.
Ingezonden opinieartikelen worden geselecteerd door de redactie, maar vertegenwoordigen niet noodzakelijkerwijs het standpunt van EW.
Want onze economie en veiligheid zijn afhankelijk van deze communicatie. Al onze gevoelige informatie wordt vliegensvlug verzonden via zeekabels. Van al het wereldwijde internetverkeer gaat 97 procent door deze kabels. Een kapotte kabel kan dus als snel voor grote problemen zorgen en in het ergste geval zelfs onze economie en ons land platleggen.
Onze digitale economie is er dus van afhankelijk, maar ook militaire operaties, overheidswebsites en de beurs gebruiken deze wereldwijde verbindingen. Net zoals de Rotterdamse Haven de Europese toegangspoort is voor voedsel en materiaal, is Amsterdam dat voor het internet.
Sabotage is een reële dreiging
Zeekabels zijn dus van groot strategisch belang en hoe meer we grillige landen als Rusland en China op afstand kunnen houden van onze kabels, hoe minder kwetsbaar we zijn. Daarom moeten we nu een noodplan maken waarmee we onze kabels en daarmee onze stabiliteit beschermen. Want hoewel sabotage van onze kabels klinkt als een verweg-doemscenario, is het wel degelijk een reële dreiging. Dat zie je niet alleen door de explosies bij de Nordstream-pijpleiding, maar al vaker zijn Russische onderzeeërs gesignaleerd rondom kabels in de Noordzee en in november vorig jaar is er bij Noorwegen 4 kilometer aan hightech-kabels losgetrokken.
Lees meer over Nord Stream: De achilleshiel diep onder de zeespiegel
Zonder internationale afspraken en een stevige Nederlandse inzet, kan Rusland ongevraagd rondneuzen op onze Noordzee-bodem en alles in kaart brengen. Naast de Russen liggen ook andere vijandige staten, terroristen en criminele bendes op de loer zolang onze communicatiekabels een easy target blijven.
Zeekabels moeten label cruciale infrastructuur krijgen
Op verschillende ministeries wordt er mondjesmaat gewerkt aan plannen om deze infrastructuur op zee te beschermen. Dat is echter niet genoeg en bovenal te laat. Als we daadwerkelijk ons land willen beschermen en desastreuze gevolgen willen voorkomen, dan moet er meer gebeuren.
Zeekabels moeten per direct worden uitgeroepen tot cruciale infrastructuur, net als de telecom en energiesector, waarbij landen rondom de Noordzee gaan samenwerken om verdachte activiteiten rondom de kabels te monitoren. Ook moet er strategischer worden nagedacht over waar op de zeebodem nieuwe kabels worden geplaatst. Daarnaast moeten marktpartijen zoals de telecomsector en Big Tech worden verplicht om incidenten en storingen te melden en te registreren, zodat we kunnen detecteren als een ander land voorbereidingen treft tot sabotage, bijvoorbeeld door alvast een explosief bij een kabel te plaatsen.
Lees ook: Noodplan met back-up scenario’s
Bovenal moet er een noodplan komen zodat we zijn voorbereid als er een sabotageaanval plaatsvindt. In dit plan moeten back-up scenario’s komen te staan zodat communicatie, weliswaar trager en omgeleid, plaats kan blijven vinden. De nog te formeren nationale veiligheidsraad moet hierop toezien en het beschermen van onze communicatie als topprioriteit beschouwen.
We kunnen het ons simpelweg niet permitteren om te geloven dat een dergelijke aanval niet kan plaatsvinden. We ervaren momenteel als samenleving hoe een oorlog aan de randen van ons continent directe zwaarwegende gevolgen heeft voor ons allemaal. Het actief ondermijnen en destabiliseren van westerse landen zijn instrumenten in de gereedschapskist van Rusland en andere onvrije landen. In deze tijden van geopolitieke onrust moeten we onze economie en onze veiligheid wapenen tegen zulke aanvallen.