EU-correspondent René van Rijckevorsel over het Asiel- en Migratiepact waarop veel landen wachten, maar dat er nooit zal komen.
Drukker en nog drukker: andere smaken zijn er niet
De Europese Unie is een raar fenomeen. Zo menen de 27 lidstaten de opwarming van de hele aarde te kunnen temperen, maar zijn ze niet in staat om die andere bedreiging voor de (West-)Europese verzorgingsstaten – de aanhoudende asielmigratie – het hoofd te bieden.
De Europese Commissie wíl wel iets doen aan de asielmigratie. Sinds 2020 ligt er een voorstel voor een Gemeenschappelijk Europees Asielstelsel. Via een Asiel- en Migratiepact moeten onder meer partnerschappen met Afrikaanse en Aziatische (buur)landen worden versterkt, moet het beheer van de buitengrenzen verbeteren en moeten asielzoekers evenwichtiger worden verdeeld over de EU. Geen panacee om de komst van miljoenen Afrikanen en Aziaten te stoppen, wel een verbetering vergeleken met het non-beleid van nu, dat in de gulste en meest gastvrije lidstaten, zoals Nederland en België, voor onoplosbare problemen zorgt.
Luister ook de nieuwste EU-podcast BruXL met René van Rijckevorsel (tekst gaat hieronder verder):
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
‘Portugal krijgt 30 asielzoekers per week, wij 2.000’
België begint te piepen. Nicole de Moor, de christen-democratische staatssecretaris voor Asiel en Migratie, is klaar met de onevenredige toestroom. ‘Portugal krijgt 30 asielzoekers per week, wij 2.000.’ Ook CDA-leider Wopke Hoekstra noemt de instroom onhoudbaar.
Constanteyn Roelofs: Gewenst migratiequotum is niets anders dan schijnzekerheid
Maar moeten de lidstaten op Brussel wachten? De onderhandelingen tussen de Commissie en het Europees Parlement over het Pact zullen tot zeker februari 2024 (!) duren. Daarna moeten de lidstaten het nog over de ingrediënten eens worden. ‘Vergeet dat Pact,’ hoor je in Brussel. Zo’n evenwichtiger verdeling zien landen die weinig asielzoekers binnenkrijgen, niet zitten. Hooguit zullen een paar elementen worden overgenomen.
In Zweden en Italië hebben de kiezers al laten weten dat ze willen dat op nationaal niveau paal en perk wordt gesteld aan de (asiel)migratie. Inderdaad: daarvoor moet je niet bij de EU zijn.