Lokke Moerel (57) adviseert grote techbedrijven bij het ontwerpen van apps en kunstmatige intelligentie. ‘Jonge techneuten zijn niet van kwade wil, maar ik zie wel dat ze blind spots hebben.’
Kort nadat Lokke Moerel in 1989 bij advocatenkantoor De Brauw Blackstone Westbroek was begonnen, kreeg ze een zaak van een Amerikaans bedrijf toebedeeld. IBM was de naam van het bedrijf en het ging erom dat zijn tekstverwerkingsprogramma door een andere partij was gekopieerd. Moerel was nog een groentje op de afdeling intellectueel eigendom van De Brauw. Het grote geld werd er verdiend met octrooi- en merkenzaken. Zij deed vooral auteursrecht. ‘Ik heb bijvoorbeeld veel kunstenaars bijgestaan. Ik opereerde in de wat armere industrieën, zeg maar.’
Moerel werd in haar werk voor IBM gegrepen door technologie. Wat simpel begon met het één op één kopiëren van programmaatjes, werd iets later ‘al een stuk ingewikkelder’, toen de structuur van beschermde software werd nagemaakt en zij bij dergelijke inbreuken werd ingeschakeld.
Daarna, met de opkomst van internet, kreeg Moerel met andere kwesties te maken. ‘Je mocht nog reclame maken voor sigaretten, maar dan moest er een waarschuwing bij. Was zo’n uiting op internet nou ook een publieke uiting waar een waarschuwing bij moest, of niet? Zoekmachines waren er in die tijd niet, dus je moest telkens een specifiek adres intypen om ergens te komen.’
Laden…
Word abonnee en lees direct verder
Al vanaf €15 per maand leest u onbeperkt alle edities en artikelen van EW. Bekijk onze abonnementen.
Bent u al abonnee en hebt u al een account? log dan hier in
Verder lezen?
U bent momenteel niet ingelogd of u hebt geen geldig abonnement.
Wilt u onbeperkt alle artikelen en edities van EW blijven lezen?
Er ging iets fout