Attje Kuiken: ‘Lekker rouwdouwen en harde grappen maken’

‘Ik had mijn hbo wat sneller afgerond dan gebruikelijk, dus voordat ik naar de universiteit ging, nam ik een tussenjaar om te reizen. Omdat ik geld nodig had, liep ik bij een uitzendbureau naar binnen waar nog maar één vacature openstond: vuilnisman. Prima, in elk geval leuker dan chips of koekjes inpakken in de fabriek, dacht ik.

Omdat voornamelijk mannen vuilnisman waren, deed de medewerker van het uitzendbureau een tikkeltje moeilijk. Ik zei: “Weet je wat, als je aan het einde van de dag niemand hebt, dan bel je me terug en krijg ik de baan.” De volgende ochtend kon ik beginnen.

‘Ik had fijne collega’s, de werktijden waren goed en het was heerlijk om in de zomer buiten te werken. Ik was de enige vrouw tussen allemaal kerels, dus er werd lekker gerouwdouwd. Er werden harde grappen gemaakt, maar ik liet me niet op de kop zitten. Dat zorgde voor enige onrust. Dus toen ik na vijf weken op reis ging, vond mijn ploegbaas dat wel prima.

‘Zo heb ik mijn vlucht naar Australië betaald. Niet dat ik daar echt vakantie heb gevierd, want eenmaal daar moest ik weer aan de bak. Ik heb een tijd druiven geplukt tussen allemaal westerse backpackers en in een hotel gewerkt met uitsluitend arbeidsmigranten. Velen van hen hadden huis en haard verlaten om daar te werken. Zij maakten lange ­dagen, verdienden weinig en werden behandeld als tweederangsburgers.

‘Een louterende ervaring. Ik was wel gewend om hard te werken, maar daar was het echt knetterhard. Toen zag ik wel dat een goed bestaan opbouwen niet voor iedereen vanzelfsprekend is.’