Sinds 1 oktober is er een grensverleggend politieverdrag tussen de Benelux-landen. De samenwerking moet als voorbeeld dienen voor de rest van de Europese Unie.
De Nederlandse politiesirene is duidelijk tweetonig (cis-gis). De Belgische brengt een zeurderig geluid voort, dat je associeert met Amerikaanse politieseries. Wees niet verbaasd als u die tonen over de Nederlandse wegen hoort schallen.
Sinds 1 oktober mag de Belgische – en Luxemburgse – politie zonder toestemming te hoeven vragen ook in Nederland opereren. En vice versa.
‘Het meest vergaande akkoord van Europa en ver daarbuiten.
Frans Weekers, de Nederlandse secretaris-generaal van de Benelux, staat op donderdag 28 september te glunderen als in de Nederlandse ambassade in Brussel eindelijk zeven ‘prioritaire akkoorden’ van een nieuw politieverdrag worden ondertekend. ‘Het meest vergaande van Europa en ver daarbuiten.’
Benelux, laboratorium voor de Europese UnieHij zegt het er niet bij, ten overstaan van het hooggeëerde publiek, maar het had veel eerder gekund. België en Luxemburg waren al lang akkoord. Maar de Nederlandse Autoriteit Persoonsgegevens nam de tijd – bijna een jaar – voordat de zegen van de privacypaus volgde.
‘Belgische politie mag in heel Nederland opereren’
Het verdrag, zo benadrukt de ook aanwezige minister van Justitie en Veiligheid Dilan Yeşilgöz (VVD), kan als een blauwdruk dienen voor de hele Europese Unie. In ‘grensgebieden’ mogen dan politie-eenheden uit het buurland vermeende drugscriminelen, mensensmokkelaars of terroristen achtervolgen en aanhouden.
Lees de HJ Schoo-lezing van Dilan YeDe Belgische minister van Binnenlandse Zaken Annelies Verlinden (CD&V) zegt in haar toespraak: ‘Wij waren al tot de vaststelling gekomen dat België één groot grensgebied is.’ Is Nederland dat ook? ‘In het akkoord is “grensgebied” niet gedefinieerd,’ zegt Yeşilgöz na de ondertekening. ‘De Belgische politie mag dus in heel Nederland opereren.’
Het verdrag is volgens Weekers slechts een begin. ‘Ik hoop dat we in de toekomst elkaars bevolkingsregisters en politiedatabanken kunnen raadplegen.’