Carla Joosten is politiek redacteur en ontmoet de nieuwe vertegenwoordiger van de Europese Commissie in Den Haag: hij blijkt een hollandofiel.
Op een herfstige avond flaneren Peter Bekx en zijn vrouw over het Lange Voorhout in Den Haag. ‘Pulchri was nog open. Er bleek een expositie van Sierk Schröder, een kunstenaar van wie ik nog nooit had gehoord maar die onvoorstelbaar mooie dingen blijkt te maken. Die atmosfeer op zo’n avond is zo mooi aan Den Haag.’
Bekx (60) is sinds 1 september de vertegenwoordiger van de Europese Commissie in Den Haag. ‘Hollandofiel’, noemt hij zich. De liefde dateert uit zijn puberjaren met Nederlandse klasgenootjes in het Italiaanse Varese. ‘Later woonde ik in Kapelle bij Antwerpen en leerde ik de Nederlandse literatuur en muziek kennen. Golden Earring, Shocking Blue. Jan Wolkers was mijn lievelingsschrijver.’
Nu geniet hij in zijn kantoor aan de Hofvijver van het uitzicht op het Binnenhof; hij kocht een huis aan een mooi Haags water. ‘Ik kwam hier altijd al graag. Het is een prachtige stad. We hebben hier alles. Restaurants, bioscopen, musea.’
Calvinist
De econoom werkte in Washington en Brussel en wilde Den Haag als laatste post voor zijn pensioen. Bourgondisch Vlaanderen mist hij niet. ‘Ik ben zelf calvinist. En dat bourgondische moet je niet overroepen.’ In Brussel lunchte hij al achter zijn bureau. ‘In Amerika geleerd om de werkdag niet te zeer te laten uitlopen.’
Anders dan zijn voorganger Andy Klom is Bekx geen typische eurocraat die in elke hoofdstad kan zitten. Europees Commissaris Frans Timmermans zou de benoeming hebben doorgedrukt. De flegmatieke Belg vreest de euroscepsis in Nederland niet. ‘Ik heb niet de illusie dat Nederland over vijf jaar Europagezinder is.
De Unie zelf moet veranderen. Ik ga ook niet aan propaganda doen, maar meer werken als diplomaat.’ Jammer dat hij moet aankijken tegen een Binnenhof in de steigers? Bekx: ‘De renovatie schijnt de eerste vijf jaar nog niet te beginnen.’
Elsevier nummer 40, 3 oktober 2015