Iraakse asielzoekers zouden massaal vrijwillig willen terugkeren naar Irak, maar lopen in Nederland tegen een muur van bureaucratie aan. Hierdoor lukt het hen niet om terug te gaan.
Dat meldt De Telegraaf dinsdag op basis van een interne mailwisseling van de Internationale Organisatie voor Migratie (IOM). In december bereikte het aantal vrijwillige terugkeerders een piek van 300, en de IOM verwacht dat het aantal nog verder zal stijgen.
Uitzichtloos
‘Je kunt je niet voorstellen hoeveel Irakezen me dagelijks bellen om te vragen of ze zo snel mogelijk terug kunnen. Ze worden gek van de lange procedure en vinden de opvanglocatie verschrikkelijk,’ schrijft een medewerker van de IOM in een mail. Het uitzichtloze wachten op een verblijfsvergunning zou veel asielzoekers tot wanhoop drijven.
Zaterdag pleegde een Iraakse asielzoeker (30) zelfmoord in de noodopvang in Alphen aan den Rijn, naar verluidt ook omdat hij het lange wachten zat was. Staatssecretaris Klaas Dijkhoff (VVD) van Asiel heeft laten weten dat de Inspectie Veiligheid en Justitie onderzoek doet naar de zelfmoord.
Veel Iraakse asielzoekers willen terug, omdat de gezinshereniging lang op zich laat wachten, schrijft de IOM-medewerker. ‘Vooral omdat hun families letterlijk onder vuur liggen en niet te lang alleen kunnen blijven’.
Migranten zouden daar extreem emotioneel op reageren. Doordat ze lang wachten op een verblijfsvergunning en vervolgens op gezinshereniging, is ‘zelfs een paar dagen wachten’ voor hen al te lang, als ze eenmaal besloten hebben weer terug te willen keren.
Overnemen
De medewerker stelt voor dat het IOM de paspoorten van migranten overneemt van de Dienst Terugkeer en Vertrek (DT&V) om zo mensen sneller in Irak te krijgen. De DT&V zou verder bevestigd hebben dat er een groei is van het aantal Irakezen dat ‘voor niets is gekomen’ en snel weer naar huis wil.
Ook het IOM kampt met een personeelstekort. Hierdoor ontstaan er langere wachttijden voor migranten. Ook zouden procedures voor Irak langer duren vanwege de beschikbaarheid van vluchten en verschillen tussen werkdagen in Nederland en de Arabische wereld.