Jeroen Pauw heeft gelijk als hij zegt dat vrouwen weinig betekenen in de samenleving. Vrouwen zouden hun ambities moeten opschroeven en zo zorgen dat zij interessant genoeg zijn voor een lang gesprek op televisie.
Aan een talkshowhost vragen of hij wel zorgt voor vrouwelijke gasten aan tafel, is net zo voor de hand liggend als aan een vrouw met een baan vragen hoe ze dat thuis regelt.
Maar altijd leuk als er een onverwachte reactie op komt, zoals die van Jeroen Pauw in het AD. Die zei bewonderenswaardig eerlijk dat hij natuurlijk wel vrouwen aan tafel wil – als ze iets in de samenleving gaan betekenen.
Want, voegde hij daaraan toe, feitelijk is dat niet zo. ‘Er is één vrouwelijke fractievoorzitter in de Tweede Kamer, grote gemeenten hebben geen vrouwelijke burgemeester, er zijn minder vrouwelijke hoogleraren en zelfs ministers.’
Koe
Dit is een waarheid als een koe. Zonder iets af te doem aan de inspanningen en prestaties van miljoenen vrouwen in ons land, want die liegen er vaak niet om. Maar het aantal vrouwen in Nederland met een gewichtige functie is nog steeds heel gering.
Ja, de voorzitters van de beide Kamers zijn vrouw, en het aantal vrouwelijke hoogleraren is toegenomen al gaat dat traag, en er zijn veel vrouwelijke rechters en advocaten. Maar daar waar de werkelijke macht zit – de politiek en het bedrijfsleven – kom je ze zelden tegen.
Commissariaten
In de Top 50 Corporate Vrouwen van Management Scope staan uiteraard allemaal vrouwen, maar de meesten van hen hebben commissariaten en maar weinig zitten in een raad van bestuur. Alleen Wolters Kluwer en PostNL hebben een vrouwelijke baas, en Nancy McKinstry van Wolters is niet eens Nederlands.
Van de dertien ministers in het kabinet zijn er vijf vrouw. Van de negen staatssecretarissen drie. In de top-200 van invloedrijkste Nederlanders die de Volkskrant jaarlijks publiceert, staat Laura van Geest van het Centraal Planbureau op 10. In de eerste dertig komen we er maar een handvol tegen.
Verstand
Pauw heeft de ambitie om ‘het gesprek van de dag’ te worden. Dan moet je gasten uitnodigen die iets van belang doen, die verstand van zaken hebben en die daar ook nog op een aardige en bevattelijke manier over kunnen vertellen. Je kiest ze niet op sekse, maar je kijkt of ze een goed verhaal hebben. En dan kom je vaker bij een man uit.
Het pure feit dat je een vrouw bent, maakt je in tegenstelling tot wat veel vrouwen denken, nog niet interessant.
Verontwaardigd
Ondanks alle inspanningen van overheidswege, lukt het vrouwen nog steeds niet om greep te krijgen op de echte macht. Of ze niet willen, niet kunnen of niet mogen, is een ander verhaal. Maar het is domweg een feit.
Vrouwen kunnen nu wel reuze verontwaardigd gaan doen en lijstjes gaan breien waarop talkshow-waardige seksegenoten staan, maar het zou beter zijn als ze hun ambities wat opschroeven en zo zorgen dat ze boeiend genoeg zijn voor een lang gesprek op tv.
En of die vrouwen Jeroen Pauw vervolgens interessant genoeg vinden om mee aan tafel te gaan zitten, is weer een heel andere vraag.