Terreurgroep RaRa is in feite onverwerkt verleden, dat nog steeds zijn plaats zoekt in de vaderlandse annalen.
Deze week staat in Elseviereen artikel over de gewelddadige terreurgroep RaRa, die in de jaren tachtig politieke aanslagen pleegde. Die waren vooral gericht tegen vestigingen van oliemaatschappij Shell en de zelfbedieningsgroothandel Makro.
Doden zijn er nooit gevallen, maar de toenmalige officier van justitie sprak desondanks in 1988 van ‘terroristische misdaden’. De schade was dan ook enorm, en de chantage had effect. De eigenaar van Makro trok zich terug uit Zuid-Afrika.
Wie allemaal betrokken waren bij RaRa, is altijd een mysterie gebleven, zoals menige wetenschappelijke publicatie enigszins spijtig vaststelt. Mogelijk is de naam RaRa door uiteenlopende losse groepjes gebruikt. Uiteindelijk is er maar één verdachte veroordeeld.
Reconstructie
In een poging een tipje van de sluier op te lichten, heeft Elsevier contact gezocht met de leiders van het toenmalige rechercheteam. Dit idee ontstond toen de redactie vorige jaar werkte aan een special over veertig jaar terrorisme in Nederland en weer op het RaRa-mysterie stuitte.
Zo is het verhaal een reconstructie geworden van de moeilijke en moeizame zoektocht van de politie naar de daders. Uiteraard is het háár kant van het verhaal. En na bijna drie decennia is haar toon eerder berustend dan gefrustreerd.
Zolang nog steeds weinig bekend is van RaRa, kan ze niet echt geschiedenis worden. En gaat het in feite om onverwerkt verleden, dat nog steeds zijn plaats zoekt in de vaderlandse annalen.
Een natie moet kunnen vergeten, stelde Ernest Renan. Maar een natie kan dat pas, als de hele puzzel is gelegd.
Elsevier nummer 30, 25 juli 2015