De sociaaldemocratie verkeert in crisis. Die crisis begon met Pim Fortuyn. Hij richtte zijn pijlen op de PvdA. De sociaaldemocraten waren vervreemd geraakt van hun natuurlijke achterban.
Maar het ergste was hun arrogantie. Terwijl de partij het politieke domein tijdens het paarse kabinet (1994-2002) depolitiseerde, eiste de PvdA toch de morele superioriteit. De PvdA verloor. Maar het echt historische verlies van de PvdA had dit jaar plaats. Een nederlaag die een prominente plaats zal krijgen in de geschiedenisboeken.
De historische nederlaag bracht geen debatten, maar een groot zwijgen teweeg. Alsof de partij de nederlaag niet wil onderzoeken. Dat is vreemd. In de verkiezingsdebatten is de PvdA zelden hard aangepakt. De PVV van Geert Wilders was bijna afwezig in de debatten. En de andere partijen waren vooral bezig met de VVD en premier Mark Rutte.
Wie of wat is dan de oorzaak van deze historische nederlaag? Ook rijst hier de vraag wie de winnaar is van de strijd tegen de PvdA.
De PvdA heeft verloren van zichzelf
Niemand heeft van de PvdA gewonnen. Er was immers geen strijd tegen de PvdA. De PvdA heeft verloren van zichzelf. Daarom willen en kunnen ze het niet onderzoeken. Dat is een unieke politieke situatie. Thijs Niemantsverdriet heeft in NRC Handelsblad een reconstructie gemaakt van de strijd in de PvdA.
De hoofdrolspelers in deze politieke zelfmoord zijn Jeroen Dijsselbloem, Diederik Samsom, Hans Spekman en Lodewijk Asscher. De heren noemde hun lotsverbondenheid ‘het Pact van Dokkum’. Dit is door Samsom bedacht. Het verwijst naar de kopgroep in Dokkum bij de Elfstedentocht van 1940. Ze spraken af dat ze samen over de finish zouden gaan.
Het werd een ‘auto-ongeluk in slow motion’. Toen Asscher besloot om broedermoord te plegen, stuurde Samsom hem dit bericht: ‘Weet jij hoe het afliep met het Pact van Dokkum? Eén schaatser kon zich toch niet bedwingen en sprintte vlak voor de finish weg uit de kopgroep.’
Wouter Bos en Maurice de Hond zeiden: laat Samsom het doen
Het begon, zoals altijd in de politiek met de slechte peilingen. En daarom dachten ze in de groep van Dokkum dat ze wellicht van leider moeten wisselen. Samsom kwam in de zomer van 2016 juist tot de conclusie dat een leiderschapsverkiezing onnodig en gevaarlijk was. Hij berichtte zijn besluit aan de drie anderen. Ook Wouter Bos meende dat een leiderswissel niet nodig was: Samsom nummer 1 en Asscher nummer 2. Er gebeurde nog iets bijzonders. In de antieke tijd gingen politici, voordat ze een gevaarlijk besluit namen, langs bij het orakel van de stad. Het orakel van onze stad heet Maurice de Hond.
Asscher bezocht een week voordat hij zijn definitieve beslissing nam De Hond in Amsterdam, aldus Niemantsverdriet. Het advies van het orakel luidde: ‘Doe het niet, je beschadigt jezelf alleen maar. Laat Samsom als lijsttrekker zijn beleid verdedigen. Als hij na de verkiezingen moet aftreden, en die kans is vrijwel 100 procent, dan kan jij met een schone lei beginnen.’ Wat een waarachtig en briljant advies!
En zelfs Mark Rutte waarschuwde de PvdA
Toen de strijd tussen Samsom en Asscher begon, vroeg Rutte aan de heren: ‘Realiseren jullie je wel dat zoiets leidt tot een pijnlijk afscheid van de zittende leider?’ Dit was de derde keer dat ze werden gewaarschuwd. Toch nam Asscher de beslissing om voor het leiderschap van de PvdA te gaan. Zie hier, de basis-ingrediënten voor een klassieke tragedie. Tegen alle waarschuwingen in regisseerden de hoofdrolspelers hun eigen ondergang. Daarna was alles onomkeerbaar.
Meer opinie, elke dag in je inbox? Meld je aan voor Elseviers nieuwsbrief >>
Asscher opende zelfs de frontale aanval op zijn politiek leider: ‘Diederik, je hebt tijdens de formatie zitten kwartetten met onze waarden.’ Door deze uitspraak kwam Asscher over als een onbetrouwbare en oneerlijke politicus. Asscher was immers met volle overtuiging ingegaan op de uitnodiging van Samsom om als vicepremier namens de PvdA het kabinetsbeleid uit te voeren. En dat noemde hij nu ‘kwartetten met onze waarden’.
Dit was echt krankzinnig, uitermate oneerlijk, onwaar en onwerkelijk! De rampspoed was daarna onafwendbaar. De PvdA verloor van zichzelf in een interne strijd.