Vier weken geleden is de verkiezingscampagne begonnen, toen VVD-lijsttrekker Mark Rutte zijn ‘sorry’ deed bij De Telegraaf. De verkiezingen zijn er pas echt over zes maanden. Het is niet onwaarschijnlijk dat VVD en PvdA het tot de verkiezingsdag, 15 maart 2017, volhouden. Maar op Prinsjesdag was de onttakeling van Rutte II al voelbaar.
Mark Rutte van de VVD en Diederik Samsom van de PvdA wonnen de verkiezingen van 2012 omdat ze een wedstrijdje tegen elkaar speelden om vervolgens met groot enthousiasme samen te gaan regeren. Dat zijn de kiezers niet vergeten. Bij de voorbereiding van de volgende verkiezingen moet de campagne van 2012 en de herinnering aan de innige onderlinge samenwerking dan ook worden gewist.
Shinen tijdens Prinsjesdag lukt de een beter dan de ander
VVD en PvdA blinken vooral uit in zelffelicitaties
Mark Rutte deed al een poging om de herinnering aan 2012 te wissen met zijn ‘sorry’ over gebroken verkiezingsbeloften. Samsom neemt, misschien ook niet helemaal geloofwaardig, alvast afstand van de coalitie door nu bijvoorbeeld te pleiten voor een lager eigen risico in de zorg terwijl dat eigen risico de afgelopen jaren juist steeg. De Miljoenennota illustreert het verkiezingscompromis tussen VVD en PvdA: het eigen risico gaat deze keer niet omhoog en niet omlaag, maar blijft komend jaar op 385 euro.
De Miljoenennota en Troonrede zijn de laatste oprisping van dit rondje samenwerking van VVD en PvdA. Zoals iedere coalitie dat doet in het zicht van verkiezingen is het een rondje zelffelicitaties: het gaat goed en zonder ons was dat niet gebeurd. En als het toch minder goed gaat dan u zou hopen, dan komt dat niet door ons.
Worden de Miljoenennota en Troonrede ook gebroken beloftes?
Beetje tragisch voor VVD en PvdA is, dat die boodschap door veel mensen niet wordt geloofd en gevoeld, waarmee de Troonrede en Miljoenennota als het ware op het stapeltje gebroken verkiezingsbeloftes en half geloofde sorry’s wordt gelegd. Bovendien staan er steeds meer mensen op die zich herinneren dat de kabinetten-Rutte de belastingen royaal hebben verhoogd en daarvan nauwelijks iets hebben teruggedraaid, wat de borstklopperij van het kabinet over economisch herstel weinig geloofwaardig maakt.
De komende zes maanden zullen VVD en PvdA zich steeds nadrukkelijker van elkaar verwijderen in de hoop de gunst van de kiezers te herwinnen. Het kabinet zal dat mogelijk wel overleven, maar het staat minder vast dan steeds maar wordt aangenomen. En waarom zou de oppositie die Rutte tot dusver steeds gedoogd heeft in de Eerste Kamer dat in het zicht van de verkiezingen nog steeds blijven doen? Het is nog zes maanden te gaan en er kan nog veel gebeuren.