In de SP is een fluistercampagne op gang gekomen tegen lijsttrekker Emile Roemer. In elke andere partij zou dit schouderophalend worden afgedaan. Maar niet bij de socialisten, schrijft Eric Vrijsen.
Anonieme fractieleden klagen in het AD over Roemers leiderschap. Met anonieme kritiek kun je als leider niks – maar voor de altijd zeer gedisciplineerde SP geldt dit niet. Daar is zelfs stiekeme kritiek een politiek feit.
Stemmentrekkers
Roemer is een teddybeer en niet gewiekst genoeg om de SP te laten profiteren van het verval van de PvdA. Maar reeds in juni wees de partij hem aan als lijsttrekker. Hij was de enige kandidaat.
In theorie kan Roemer zich terugtrekken ten gunste van Lilian Marijnissen (de dochter van SP-Godfather Jan Marijnissen). Zij is nummer drie op de lijst voor de Kamerverkiezingen. Of wat te denken van Ron Meyer (partijvoorzitter die op nummer 22 staat). Zij gelden als toekomstige stemmentrekkers. Maar dit zou niet werken, omdat zij op dit moment niet in de Kamer zitten en de SP zich de komende maanden ook op het Binnenhof moet laten horen.
Wat had Marijnissen dat Roemer niet heeft?
Het zou ook onterecht zijn. De SP is onder Roemer op vijftien zetels blijven steken. Dat is historisch niet eens zo slecht. Alleen Jan Marijnissen haalde in 2006 meer zetels: 25. Wat had hij dat Roemer niet heeft? Marijnissen was handig en gevat, maar hij was vooral slim genoeg om zich uit de voeten te maken als de Kamer debatteerde over asiel- en vreemdelingenzaken.
Dat liet hij over aan onbekende fractieleden. Alleen als het niet anders kon – bij voorbeeld tijdens de Algemene Politieke Beschouwingen – wilde Marijnissen daar iets over zeggen en liefst niet al te veel. Zo kon de SP het opnemen voor migranten zonder dat de SP-kiezers – die meestal heel iets anders vonden – dat in de gaten kregen.
Roemer doet het omgekeerde. Als Geert Wilders in de Kamer van leer trekt, laat Roemer zich door zijn fractiegenoten opjagen om de PVV-leider te weerspreken. Het gevolg is dat de SP veel potentiële kiezers kwijtraakt aan de PVV. Een nieuw gezicht op de verkiezingsaffiches verandert daar niks aan.