Het verhitte debat over racisme en discriminatie onderstreept de noodzaak voor een goed en openhartig debat over de Nederlandse identiteit. Helaas maken de uitersten op de beide politieke flanken dat onmogelijk, door identiteitspolitiek te bedrijven en de geschiedenis voor hun eigen karretje te spannen, ziet Geerten Waling.
Beste Thierry en Sylvana,
De coronacrisis eiste even alle aandacht op, maar chapeau: mede door jullie inspanningen gaat het weer volop over die andere crisis, de identiteitscrisis. Het verzet tegen racisme en politiegeweld in Amerika sloeg over naar Nederland.
Lees het scherpe essay van Gerry van der List: Is Nederland echt een racistisch land?
De grote opkomst bij de diverse demonstraties laat zien dat er ook in ons land serieuze zorgen leven over de plaats van ‘mensen van kleur’ in de samenleving. Van mensen voor wie ‘erbij horen’ en ‘je thuis voelen’ niet zo vanzelfsprekend is als voor veel blanke Nederlanders.
Deze zorgen zijn oprecht. Ook in het tolerante en multiculturele Nederland bestaan racisme en soms zelfs discriminatie. Iedereen die wil leven in een gezonde, gezellige samenleving zou dat simpele feit moeten erkennen en zou bereid moeten zijn tot een openhartig maatschappelijk gesprek. Een gesprek over identiteit: wie zijn wij, Nederlanders, eigenlijk? En wie willen wij zijn?
Jullie kiezen voor ophitsen achterban in plaats van gemoederen sussen
Helaas maken jullie twee dat gesprek onmogelijk. Jullie kiezen voor het ophitsen van jullie achterbannen in plaats van het sussen van gemoederen. Voor onversneden identiteitspolitiek, die verdeeldheid zaait in de samenleving.
Laden…
Word abonnee en lees direct verder
Al vanaf €15 per maand leest u onbeperkt alle edities en artikelen van EW. Bekijk onze abonnementen.
Bent u al abonnee en hebt u al een account? log dan hier in
Verder lezen?
U bent momenteel niet ingelogd of u hebt geen geldig abonnement.
Wilt u onbeperkt alle artikelen en edities van EW blijven lezen?
Er ging iets fout