Vele tienduizenden Nederlanders voelen zich niet thuis bij het geslacht waarmee ze zijn geboren. Zij worstelen met hun transseksualiteit, maar ze zijn ook de verschoppelingen van de samenleving. Bovendien vallen zij ten prooi aan agressieve ‘transactivisten’ die hen misbruiken voor politieke spelletjes, schrijft Geerten Waling.
Abonnee worden?Dagelijks op de hoogte blijven van de laatste actualiteiten, achtergronden en commentaren van onze redactie? Bekijk ons aanbod en krijg onbeperkt toegang tot alle digitale artikelen en edities van EW.
Bekijk de mogelijkheden voor een (digitaal) abonnement hier
De meeste lezers kunnen het zich niet voorstellen: dat je bent geboren in een lichaam waarin je je niet thuis voelt. Dat je zelfs walging voelt over het lijf dat je biologisch is toebedeeld, omdat je in je hoofd tot het andere geslacht behoort. De wereld ziet je als man, maar je voelt je een vrouw. Of andersom.
Transseksuele of ‘transgender’ jongeren zijn volgens Amerikaans onderzoek vijf tot tienmaal vaker geneigd tot suïcide dan hun leeftijdgenoten. Het gevoel er nooit echt bij te horen, nooit voor vol te worden aangezien of zelfs maar beter niet te kunnen bestaan – die loodzware last weegt ook op de vele tienduizenden transgenders in Nederland.
Zelfs in het zogenaamd tolerante Nederland worden transgenders gepest of uitgescholden op straat, op school of op de werkvloer. Ook in de liefde hebben ze het niet makkelijk. Een amoureus afspraakje zit er amper in, laat staan een duurzame relatie, omdat bar weinig vrijgezellen openstaan voor een date met een transgender.
Laden…
Word abonnee en lees direct verder
Al vanaf €15 per maand leest u onbeperkt alle edities en artikelen van EW. Bekijk onze abonnementen.
Bent u al abonnee en hebt u al een account? log dan hier in
Verder lezen?
U bent momenteel niet ingelogd of u hebt geen geldig abonnement.
Wilt u onbeperkt alle artikelen en edities van EW blijven lezen?
Er ging iets fout