Hoezeer de landelijke partijen de uitslagen ook in hun straatje probeerden te spinnen, de gemeenteraadsverkiezingen van 2022 bleken één grote afrekening, door kiezers en door thuisblijvers, met de landelijke partijpolitiek. Het is tijd voor politici om harde lessen te trekken, schrijft Geerten Waling.
Abonnee worden?Dagelijks op de hoogte blijven van de laatste actualiteiten, achtergronden en commentaren van onze redactie? Bekijk ons aanbod en krijg onbeperkt toegang tot alle digitale artikelen en edities van EW.
Bekijk de mogelijkheden voor een (digitaal) abonnement hier
De gemeenteraadsverkiezingen van vorige week leefden nóg veel minder dan anders; daarvan was de historisch lage opkomst een droevige getuige. Talrijk zijn wel de lessen die we kunnen leren.
Een eerste les is hoe gelikt partijen hun meest teleurstellende resultaten tot iets positiefs kunnen ‘spinnen’. Premier Mark Rutte doopte zijn VVD (-1,6 procent ten opzichte van 2018) trots ‘de grootste landelijke partij van deze gemeenteraadsverkiezingen’ op basis van alle opgetelde stemmen, terwijl zijn zieltogende concurrent CDA (-2,3 procent) zichzelf nog altijd feliciteert als de grootste partij wat betreft het totale aantal raadszetels.
Laden…
Word abonnee en lees direct verder
Al vanaf €15 per maand leest u onbeperkt alle edities en artikelen van EW. Bekijk onze abonnementen.
Bent u al abonnee en hebt u al een account? log dan hier in
Verder lezen?
U bent momenteel niet ingelogd of u hebt geen geldig abonnement.
Wilt u onbeperkt alle artikelen en edities van EW blijven lezen?
Er ging iets fout