Het idealisme waar de jongere generaties prat op gaan is vaak niet meer dan een holle lifestyle. Echt bijdragen aan een betere wereld kan alleen door meer politieke betrokkenheid. Een effectieve idealist is dus een democratische idealist, schrijft Geerten Waling.
Altijd al was idealisme de troef van jongere generaties, maar in het licht van de grote vraagstukken van deze tijd gaan jongvolwassenen er nu extra prat op dat zij minder egocentrisch zijn, meer ‘bewust’ leven en veel overhebben voor een betere wereld dan die verspillende en vervuilende ‘boomers’. Of dat idealisme nou echt voor alle jongeren opgaat, gezien het gretige consumentisme en de vliegreislust, is maar de vraag. Bovendien valt het nog te bezien of dat jeugdige lifestyle-idealisme nu zoveel zoden aan de dijk zet. Een paar minuten korter douchen bespaart misschien wat kuubjes gas, maar zolang de basisindustrie vele malen meer verbruikt dan alle individuele combi-ketels tezamen, is het goede gedrag van de bewuste wereldverbeteraar vooral een fraaie pose.
Lees dit omslagverhaal terug: Windturbines van wieg tot graf: hoe ‘schoon’ zijn ze en wat kosten ze echt?
En zijn die composieten windmolens echt zo nuttig als ze hun stroom vooral pompen in de grote datacenters waarmee we ons digitale narcisme in de lucht houden (zie het verhelderende EW-artikel ‘Turbine: van wieg tot graf’, 14 mei, pagina 14)?
Hetzelfde geldt voor het aanjagen van de vlees-, vlieg- en andere -schaamtes. Hebben ze echt zoveel effect – zeker met het oog op wat er gebeurt in de rest van de wereld – of helpen ze vooral om in eigen en andermans ogen een minder slecht mens te lijken?
Laden…
Word abonnee en lees direct verder
Al vanaf €15 per maand leest u onbeperkt alle edities en artikelen van EW. Bekijk onze abonnementen.
Bent u al abonnee en hebt u al een account? log dan hier in
Verder lezen?
U bent momenteel niet ingelogd of u hebt geen geldig abonnement.
Wilt u onbeperkt alle artikelen en edities van EW blijven lezen?
Er ging iets fout