Politici verschuilen zich te vaak achter wetenschappers. Dit laat onverlet dat wetenschap het bestaan veel aangenamer heeft gemaakt. En de kritische wetenschappelijke methode van trial and error verdient alleen maar waardering en bescherming, schrijft Gerry van der List.
Dat Vandaag Inside een van de weinige programma’s van John de Mol met redelijke kijkcijfers is, zal vast te maken hebben met de deskundigheid van de medewerkers. René van der Gijp ontpopte zich tijdens de coronapandemie als viroloog en Johan Derksen blijkt veel verstand te hebben van de, voor de leek toch vrij ingewikkelde, stikstofproblematiek. Eind vorige maand verklaarde hij, met hetzelfde aplomb als waarmee hij opriep een Kamerlid te liquideren, dat de alarmistische geluiden van wetenschappers in dit geval volstrekt onterecht zijn.
Abonnee worden?Dagelijks op de hoogte blijven van de laatste actualiteiten, achtergronden en commentaren van onze redactie? Bekijk ons aanbod en krijg onbeperkt toegang tot alle digitale artikelen en edities van EW.
De alwetende Derksen had, bij wijze van uitzondering, nog wel een geleerde bondgenoot voor zijn beweringen gevonden. Hij verwees naar een PvdA’er die zich, na een niet geheel geslaagde loopbaan in de linkse politiek, nu manifesteert als intellectuele weldoener van rechts. Ronald Plasterk had in zijn column in De Telegraaf betoogd dat een groep ecologen onnodig paniek had gezaaid en dat Kamerleden en ministers zich met apocalyptische verhalen achter ‘de’ wetenschap hadden geschaard. Terwijl ‘de’ wetenschap niet per se een onderbouwing biedt voor het aangekondigde stikstofbeleid, dat berust op politieke keuzen.
Politici moeten hun eigen verantwoordelijkheid niet ontlopen
Laden…
Al vanaf €15 per maand leest u onbeperkt alle edities en artikelen van EW. Bekijk onze abonnementen.
Bent u al abonnee en hebt u al een account? log dan hier in
U bent momenteel niet ingelogd of u hebt geen geldig abonnement.
Wilt u onbeperkt alle artikelen en edities van EW blijven lezen?
Wilt u opnieuw inloggen