Zodra het gesprek over excuses voor de trans-Atlantische slavernij wordt opgerakeld, begint rechts Nederland over ‘de Arabische slavernij’. Niet alleen is dat een drogreden van jewelste, schrijft Zihni Özdil, maar die hele Arabische slavernij bestond geeneens.
Zihni Özdil (1981) is historicus. Hij schrijft elke zaterdag een column voor ewmagazine.nl.
Op 24 april is de honderdjarige herdenking van de Armeense genocide, begaan door Ottomaanse Turken op Ottomaanse Armenen tijdens de Eerste Wereldoorlog. Juist op die dag in 2015 wilde een Turks-Nederlandse studentenvereniging een lezing organiseren aan de Vrije Universiteit (VU) waar een ontkenner van die genocide zou spreken. Net alsof je een Holocaust-ontkenner uitnodigt om te spreken op 4 mei.
Na ophef in de media kondigde de VU aan de lezing niet te laten doorgaan. Ik vond dat toen, en nog steeds, getuigen van een vrij ruggengraatloze houding. Ten eerste is het een publiek geheim dat bijna alle Turks-Nederlandse (studenten)verenigingen nauwe banden hebben met nationalistische of fundamentalistische clubs uit Turkije, die hun tentakels in Nederland hebben. Dat weet de VU, dat weet links en progressief Nederland. Maar toch houden ze die clubs in stand.
Lees ook van Zihni Özdil: Links Nederland blijft achter het Turkse fascisme staan
Bovendien zou de vrijheid van meningsuiting, zelfs wanneer het gaat om dergelijke abjecte meningen, juist op een universiteit heilig moeten zijn. Als je als universiteit reactionaire studentenverenigingen met bekrompen ideologieën faciliteert, moet je ze ook niet muilkorven als er ophef over ontstaat.
Armeense genocide grote blinde vlek bij veel Turkse Nederlanders
In algemene zin is de Armeense genocide een grote blinde vlek bij veel Turkse Nederlanders. Zwaar irrationele ontkenningsreflexen ontstaan zodra dit onderwerp op tafel ligt.
De meest voorkomende som ik hier even op:
- ‘We moeten het verleden niet beoordelen met de bril van vandaag. Bovendien was het toen oorlog.’
- ‘De Armenen hebben destijds ook heel veel Turken vermoord. Er zijn in totaal zelfs meer Turken gestorven dan Armenen.’
- ‘Waarom zouden Turken in 2022 erkenning en excuses moeten geven over iets waar zij zelf niets mee te maken hebben?’
- ‘Laten we ophouden met steeds maar weer naar het verleden te kijken. Het gaat om de toekomst.’
- ‘De enige reden dat Armenen erkenning en excuses willen van de Turkse overheid, is herstelbetalingen. Het gaat alleen maar om de centen.’
- ‘Armenen zouden blij moeten zijn met wat er toen is gebeurd. Hun nakomelingen wonen daarom nu in rijke landen als Amerika en Frankrijk, in plaats van het straatarme Armenië.’
Komen bovenstaande argumenten u absurd en beledigend over? Krabt u zich achter uw oren bij zo veel stuitende drogredeneringen? Dan zou ik u willen uitnodigen om goed op te letten wanneer mensen excuses – dus niet de veel zwakkere ‘spijtbetuiging’ die er nu is gegeven – vragen van de Nederlandse overheid voor de trans-Atlantische slavernij. Als u een of meerdere van de bovenstaande reflexen vertoont, is uw blinde vlek net zo groot als die van de genocide-ontkennende Turkse Nederlanders.
Bekijk ook aflevering 2 van Zihni Özdils podcast EW Zihnigasten met Elif Isitman, Berend Sommer en Geerten Waling (tekst gaat hieronder verder):
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Parallellen in reacties op excuses voor slavernij en Armeense genocide
Zie bijvoorbeeld de reacties deze week op het verzoek van GroenLinks in de Tweede Kamer om officieel excuses aan te bieden voor de trans-Atlantische slavernij.
Laden…
Word abonnee en lees direct verder
Al vanaf €15 per maand leest u onbeperkt alle edities en artikelen van EW. Bekijk onze abonnementen.
Bent u al abonnee en hebt u al een account? log dan hier in
Verder lezen?
U bent momenteel niet ingelogd of u hebt geen geldig abonnement.
Wilt u onbeperkt alle artikelen en edities van EW blijven lezen?
Er ging iets fout