De Nederlandse overheid claimt op posters dat Erik makkelijk een woning krijgt en Omar niet. Zihni Özdil probeerde te achterhalen wie die posters heeft ontworpen. De persvoorlichter van de overheid weigerde hem die informatie te geven. Als columnist is Özdil daar ontzettend blij mee.
‘Annemarie en Erik krijgen morgen een sleutel. (Omar en Samira niet) Iedereen verdient een eerlijke kans op een woning. Ongeacht afkomst, seksuele gerichtheid of geloof. Meld discriminatie op www.discriminatie.nl’
Stel, u bent op zoek naar een sociale huurwoning en u ziet een poster met deze tekst. Met een logo van het ministerie van Binnenlandse Zaken.
Zihni Özdil (1981) is historicus. Hij schrijft elke zaterdag een column voor ewmagazine.nl.
Als u een spreekwoordelijke Omar bent, zult u zoiets denken als: ‘Ik wacht al acht jaar op een sociale huurwoning, maar mijn collega Erik van de plantsoenendienst ook.’
Als u een spreekwoordelijke Erik bent, zult u zoiets denken: ‘Ik wacht al jarenlang op een sociale huurwoning, en mijn collega Omar ook. Maar asielzoekers krijgen wel voorrang. Waarom wordt alleen mijn probleem door deze poster van de overheid ontkend?’
Een zeer ernstig probleem
Woondiscriminatie in de vrije sector is in Nederland een zeer ernstig probleem. Onderzoek na onderzoek wijst dat uit. Dat was twintig jaar geleden zo. Dat is nog steeds zo.
Daarom valt het op zich te prijzen dat het huidige kabinet sinds november 2022 een Campagne Woondiscriminatie heeft. Op de website van het ministerie van Binnenlandse Zaken staat:
De campagne richt zich op twee doelgroepen. Allereerst verhuurders en verhuurbemiddelaars. Dat zijn partijen die een rol spelen in de directe woningtransactie: van zoeken tot vinden van een huur- of koopwoning. Deze doelgroep is vooral op zoek naar informatie over de regelgeving, wat wel en wat niet mag en wat de risico’s zijn. Dan is er de doelgroep woningzoekenden en huurders die discriminatie ervaren en gestimuleerd worden om dit te melden.
Nou. Ik kan u verklappen dat discriminerende verhuurders in de vrije sector dondersgoed weten dat het niet mag. Maar ze weten ook dat er nul handhaving is. En mensen die slachtoffer zijn van discriminatie in Nederland melden zich al decennia suf bij al die gesubsidieerde discriminatiebureautjes. Maar er verandert helemaal niks, zoals al die onderzoeken uitwijzen.
Een campagne is beter dan niets
Laden…
Word abonnee en lees direct verder
Al vanaf €15 per maand leest u onbeperkt alle edities en artikelen van EW. Bekijk onze abonnementen.
Bent u al abonnee en hebt u al een account? log dan hier in
Verder lezen?
U bent momenteel niet ingelogd of u hebt geen geldig abonnement.
Wilt u onbeperkt alle artikelen en edities van EW blijven lezen?
Er ging iets fout