Sportieve prestaties geven een land aanzien. Zorgelijk is dus dat de baas van TeamNL liet weten het olympisch klassement niet meer belangrijk te vinden. Het winnen van medailles dwingt respect af en werkt inspirerend, schrijft Gerry van der List.
Een voordeel van werken in de journalistiek is dat het de gelegenheid biedt interessante personen te ontmoeten. Je komt over de vloer bij mensen die, anders dan jijzelf, iets bijzonders hebben gepresteerd en daar graag over vertellen.
Zo bewaar ik warme herinneringen aan een huisbezoek bij Pieter van den Hoogenband. Bij het betreden van zijn villa in een lommerrijke wijk in het Brabantse Waalre had ik even de neiging een buiging te maken. De gastheer won immers drie gouden medailles op de Olympische Spelen. En dat op onderdelen die wereldwijd aanzien genieten: de 100 en 200 meter vrije slag.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
De olympisch kampioen had echt alles opzijgezet om dit te bereiken. Hij had uiteraard eindeloos baantjes in het zwembad getrokken. Maar ook had hij heel veel gelezen over sportprestaties, zich verdiept in voedings- en trainingsmethoden en zijn sociale activiteiten tot een minimum beperkt. Toen hij eens flink last ondervond van een ontstoken verstandskies, zo vertelde hij, liet hij ze allemaal tegelijk trekken, om te voorkomen dat hij vlak voor een wedstrijd weer met dit probleem te maken zou krijgen. Hij overwoog zelfs nog zijn blindedarm te laten verwijderen zodat een appendicitis kort voor een belangrijke wedstrijd werd uitgesloten, maar dit werd de bezeten sporter uit het hoofd gepraat.
Van den Hoogenband vindt ‘verhalen’ belangrijker dan medailles
Laden…
Al vanaf €15 per maand leest u onbeperkt alle edities en artikelen van EW. Bekijk onze abonnementen.
Bent u al abonnee en hebt u al een account? log dan hier in
U bent momenteel niet ingelogd of u hebt geen geldig abonnement.
Wilt u onbeperkt alle artikelen en edities van EW blijven lezen?
Wilt u opnieuw inloggen