De tol van de politiek is hoog. Zeker voor kandidaten op de lijsten van nieuwe partijen. Het zou de loopbaanpolitici van de gevestigde partijen sieren als ze daar wat meer begrip voor konden opbrengen, schrijft Geerten Waling.
Algauw sloeg de nieuwshype om in verveling. De kieslijst die Nieuw Sociaal Contract (NSC) vorige week presenteerde, bood weinig te kluiven voor kritische volgers van Pieter Omtzigt en zijn jonge partij, die zomaar een van de grootste fracties kan krijgen in de nieuwe Tweede Kamer. Er bleek vrij weinig aan te merken op de 44 NSC’ers. Een rechter, een pensioenexpert, een toeslagenjurist, ga zo maar door. De inhoudelijkheid en degelijkheid die je van Omtzigt kon verwachten, spatten eraf.
Daarbij zijn de kandidaten, op enkele na, gepokt en gemazeld in het CDA. Van oud-raadsleden en -Statenleden tot een voormalig gedeputeerde en een dito Kamerlid. Ze leerden bij het CDA al de kneepjes van de politiek.
In het CDA blijft het redelijk stil over de massale uittocht bij de partij. Lijsttrekker Henri Bontenbal gaf in NRC zelfs toe dat hij ‘terughoudend’ is om Omtzigt hard aan te vallen, onder meer vanwege ‘allerlei haatberichten’ die hij krijgt uit de achterban van zijn voormalige fractiegenoot.
Carrièrepoliticus Wim van de Camp begrijpt loyaliteit niet
Laden…
Word abonnee en lees direct verder
Al vanaf €15 per maand leest u onbeperkt alle edities en artikelen van EW. Bekijk onze abonnementen.
Bent u al abonnee en hebt u al een account? log dan hier in
Verder lezen?
U bent momenteel niet ingelogd of u hebt geen geldig abonnement.
Wilt u onbeperkt alle artikelen en edities van EW blijven lezen?
Er ging iets fout