De illegale demonstraties en chantagepraktijkten van Extinction Rebellion zijn een schandvlek op de democratie. Die zou wel wat sterker kunnen, met een referendum bijvoorbeeld, vindt Geerten Waling.
Nederland staat bekend als een van de oudste en meest stabiele democratieën ter wereld. Sinds 1848 wordt de Tweede Kamer direct verkozen, sinds 1917 met algemeen kiesrecht voor alle volwassen mannen – en per 1919 ook alle vrouwen. Na de verkiezingen bekijken de fracties in die Kamer welke regering zij willen en kunnen vormen. En welk beleid het beste aansluit bij de wil van de meerderheid van de kiezers, met respect voor de verschillende minderheden. Een echte democratie, in theorie.
Uiteindelijk krijgt de kiezer toch het deksel op de neus
In de praktijk werkt het iets anders. Het zijn niet de 150 Tweede Kamerleden, maar de kopstukken van de gevestigde partijen die het met elkaar op een akkoordje gooien. Zo konden de zogenaamde aartsvijanden VVD en PvdA in 2012, beiden opgestuwd door de afkeer van de achterban jegens de ander, elkaar al tijdens de uitslagenavond opzoeken om Rutte II te vormen. En zo kon het dat precies de vier partijen van Rutte III, het kabinet dat was gevallen over zijn eigen wanbeleid, elkaar weer vonden in Rutte IV. Het is dus eerder regel dan uitzondering dat de enthousiaste kiezer, gepaaid met ferme beloften, uiteindelijk toch het deksel op de neus krijgt.
Laden…
Word abonnee en lees direct verder
Al vanaf €15 per maand leest u onbeperkt alle edities en artikelen van EW. Bekijk onze abonnementen.
Bent u al abonnee en hebt u al een account? log dan hier in
Verder lezen?
U bent momenteel niet ingelogd of u hebt geen geldig abonnement.
Wilt u onbeperkt alle artikelen en edities van EW blijven lezen?
Er ging iets fout