Vrij debat onder druk: dan maar geen controversiële onderwerpen meer agenderen?

Protest tegen het Israëlische filmfestival Seret in de Balie. Foto: Ramon van Flymen/ANP

De overheid heeft de taak om ervoor te zorgen dat niemand hoeft te buigen voor intimidatie en geweld. Om het vrije debat te garanderen, moeten kleine podia worden ondersteund als zij evenementen met een hoog risico organiseren, schrijft Hella Hueck.

Wat mag het kosten om het vrije woord onbekommerd te kunnen uiten? Om gewoon je college te kunnen volgen of tentamen af te leggen? Dat het concert van de Joodse Lenny Kuhr ruw werd verstoord door anti-Israël-betogers is u vast niet ontgaan. De kaartverkoop voor haar volgende concerten is stilgelegd. Wie durft Kuhr nog een podium te geven?

In alle vrijheid anderen de mond snoeren is aan de orde van de dag. In Maastricht blokkeerden zo’n twintig activisten de ingang van filmhuis Lumière. Want daar werd een Israëlische speelfilm vertoond. En dat is ‘cultureel witwassen’! Op Amsterdam University College zijn lessen en toetsen geannuleerd, omdat demonstranten de toegang tot het gebouw blokkeerden. De politie moest er aan te pas komen.

Maar geen controversiële onderwerpen meer?

In Amsterdam organiseerde De Balie met Pasen een Israëlisch filmfestival. Ook hier meteen protest voor de deur – ‘De Balie celebrates genocide.’ Werknemers voelen zich bedreigd. De directie moet in conclaaf met de gemeente Amsterdam. Politie-inzet wordt opgeschaald, beveiliging ingehuurd.

Voor een debatcentrum dat al decennia z’n nek uitsteekt, zijn die kosten niet op te brengen. Een kaartje kost zo’n 16 euro (met drankje erbij). Laten er dertig worden verkocht. Een omzet van nog geen 500 euro. Dan maar geen controversiële onderwerpen meer op de agenda? Toch maar die gesubsidieerde bijeenkomst over buurtinitiatieven organiseren?

De culturele sector komt niet verder dan vragen om een sneu, nietszeggend ‘veiligheidsprotocol’. Maar het is de overheid die in onze samenleving het geweldsmonopolie heeft. En de taak heeft om ervoor te zorgen dat niemand – onze kleine Joodse gemeenschap al helemaal niet – hoeft te buigen voor intimidatie en geweld. Om het vrije debat te garanderen, moeten kleine podia worden ondersteund als zij evenementen met een hoog risico organiseren.