Ongehoorzame fractieleden worden keihard aangepakt en met de media praten is uit den boze voor PVV’ers. Geerten Waling vraagt zich af of de paranoïde Wilders ooit zal beseffen dat er mensen zitten op al die zetels van hem. En dat hij die gewoon hun werk kan laten doen.
Robert Rep, Folkert Thiadens, Nico Uppelschoten, Chris Faddegon… Wie kent ze niet! Nou is dat een beetje flauw. Het viertal zit nog maar sinds begin juli in de Tweede Kamer, als vervanging van het eerste cohort PVV’ers ooit dat het heeft geschopt tot bewindspersoon.
Robert, Folkert, Nico en Chris hebben vast hun ogen uitgekeken in die eerste vijf maanden. Heeft het viertal al iets gedaan? Nee, niet echt. Nou ja, Folkert heeft in een debat over de zorg twee moties ingediend over verpleeghuizen en één keer schriftelijke Kamervragen gesteld aan de minister over vallende ouderen, net als Nico een keer deed over thuisblijvende schoolkinderen. Dat is toch een wat magere opbrengst, voor wie ziet hoe hard Kamerleden van andere partijen werken.
Of de heren inspiratie vinden bij hun fractiegenoten die inmiddels al bijna een jaar ervaring hebben, is nog maar de vraag. Want hebt u al eens gehoord van Jan Valize? Van Jeremy Mooiman of Vincent van den Born? Of van Eric Esser, Max Aardema, Peter Smitskam, Rachel van Meetelen, Marco Deen, Peter van Haasen, Willem Boutkan, Reinder Blaauw, Dennis Ram, Elmar Vlottes, Marina Vondeling, Jeanet Nijhof-Leeuw, Patrick van der Hoeff of Patrick Crijns? Allemaal PVV-Kamerleden, op zetels die stuk voor stuk een kleine 70.000 stemmen waard zijn.
Wilders vertrouwt niemand, ook niet binnen zijn eigen PVV
Het is deze week een jaar geleden dat de PVV met 37 zetels, 2.450.878 stemmen (23,49 procent) om precies te zijn, werd verkozen. Partijleider Geert Wilders is sindsdien behoorlijk zichtbaar en hoorbaar geweest in debatten, aan de formatietafel en natuurlijk vanuit zijn digitale schuttersputje op X. Maar niemand lijkt te weten hoe het staat met zijn 36 fractiegenoten, met wie hij de vierde verdieping van het tijdelijk onderkomen van de Tweede Kamer bezet.
Die vraag is ook nauwelijks te beantwoorden. Al even lang als Wilders zelfstandig in de Tweede Kamer zit, ruim twintig jaar nu, is hij ook een van de zwaarst beveiligde personen van Nederland. Dat betekent dat dikke deuren, kogelvrij glas en een peloton kleerkasten hem niet alleen afschermen voor enge jihadisten, maar ook voor journalisten en andere pottenkijkers. Hij vertrouwt niemand, ook niet binnen zijn eigen PVV.
Wel heeft hij in de fractie altijd een clubje om zich heen van loopjongens en -meisjes die hij eropuit kan sturen om ongehoorzame fractieleden in het gelid te krijgen of rekeningen te vereffenen. Voorheen behoorden daartoe ook Barry Madlener, Fleur Agema en Vicky Maeijer, maar die zijn het kabinet in gegaan. Wilders’ band met Gidi Markuszower is ongetwijfeld aangetast door de bruuske, publieke manier waarop hij deze loyale dienaar voorstelde voor het kabinet, en vervolgens weer terugtrok toen die niet door de veiligheidscheck kwam. Dan blijft in de huidige fractie nog over: Léon de Jong (de man van minister Agema, dualisme!) en Edgar Mulder, die als campagneleider de laatste monsterzege op zijn palmares mocht schrijven.
Martin Bosma zit alleen in naam nog in de fractie, maar heeft als Kamervoorzitter een heel andere rol gekregen. Dit ongetwijfeld tot grote tevredenheid van Wilders, die Bosma openlijk wantrouwt en met wie hij al jaren amper nog contact had. Medewerkers en fractiegenoten die werden gezien met vrolijke Martin kregen een appje van Wilders: wegwezen daar!
PVV-Kamerleden mogen van Wilders niet met de media praten
Het is al jaren bekend dat het PVV-Kamerleden nadrukkelijk is verboden om met de media te praten. Als een journalist opduikt, is de opdracht: mond houden en weglopen. Ook binnen de fractie heerst een zwijgcultuur. Wie te openlijk roddelt of kritiek uit op de partijleiding, loopt het risico door collega’s te worden verraden of gechanteerd, bijvoorbeeld door Dion Graus, die in het geniep graag geluidsopnamen maakt.
Desondanks zijn er heus wel PVV’ers van de nieuwe lichting die proberen zich te profileren. Hidde Heutink is een actief nieuw Kamerlid dat het zelfs zijn eigen minister Madlener moeilijk maakte in een debat over fatbikes. Ook ex-FVD’er Joeri Pool laat weleens iets horen, vooral ten faveure van Vladimir Poetin. En er is Martine van der Velde: een frisse politicus die strijdt tegen de woke-waanzin en die zelfs interviews durft te geven.
Zou de paranoïde Wilders ooit beseffen dat er daadwerkelijk mensen zitten op al die zetels van hem? En dat hij die, indachtig zijn voorliefde voor de volksvertegenwoordiging, gewoon hun werk kan laten doen? De kans is klein, maar wie weet.