11 vragen aan Monique Maarsen: ‘Ik probeer altijd als laatste te spreken’ ‘Een beschermde jeugd. Ik groeide op in Amsterdam-Zuid, dat is heel dorps. Mijn school, het Vossius Gymnasium, stond daar ook. Ik legde de lat hoog. Vooral op school. Ik werkte hard. Het ging me niet om hoge cijfers, maar ik wilde alles begrijpen. Ging na de geschiedenisles naar de leraar om nog over de stof door te praten. Mijn moeder runde het huishouden en zorgde voor mij en mijn twee zusjes. Mijn vader was een echte ondernemer. Altijd aan het werk in het familiebedrijf, dat actief is in het vastgoed. Ik ging graag met hem op pad. Gebouwen bekijken, bouwplaatsen bezoeken. Het was een leuke manier om iets samen te doen. Hij sprak niet makkelijk over zijn gevoelens, maar over zijn vak konden we goed praten. We hadden het bijvoorbeeld eindeloos over het begrip “inflatie”. Dat geld minder waard kon worden, vond ik lastig te begrijpen.
Monique Maarsen: ‘Ik probeer altijd als laatste te spreken’