Komende zondag doe ik mee aan het racismedebat op NPO1. Ik ben gevraagd vanwege mijn eerdere optreden bij WNL, kort na de dood van George Floyd, en vanwege de massale protestbeweging die daarop volgde. Ik twijfelde, maar ben uiteindelijk toch akkoord gegaan met dit verzoek, schrijft Sujet Shams.
Sujet Shams heeft European Studies gestudeerd met een specialisatie in de politieke economie en geschiedenis van Europa. Ze is zzp’er en studeert momenteel Wijsbegeerte. Shams werd geboren in Afghanistan en is eerstegeneratievluchteling.
Ingezonden opinieartikelen worden geselecteerd door de redactie, maar vertegenwoordigen niet noodzakelijkerwijs het standpunt van Elsevier Weekblad.
Hoewel ik mij aansluit bij de groep die zegt ‘We kunnen dit onderwerp niet meer horen’, vind ik het toch belangrijk om mijn stem te laten klinken. Hiervoor zijn verschillende redenen. Allereerst omdat ik eerder voorspelde dat de wijze waarop het racismedebat wordt gevoerd, zal leiden tot verdere polarisatie. Helaas is mijn voorspelling uitgekomen.
De discussie over discriminatie en racisme is enorm uit de hand gelopen. Eerst met het bekladden van standbeelden, nu met ‘cancel culture’ en deplatforming. Activisten willen hun grote morele gelijk afdwingen en andersdenkenden de mond snoeren. Ook Jort Kelder, die het debat komende zondag zal leiden, is volgens hen fout. Want hij is een ‘witte man’ en zou een sympathisant zijn van Forum voor Democratie, die allemaal ‘foute’ dingen zou hebben gezegd.
Oproep tot redelijkheid
Mijn oproep tot ‘redelijkheid in het debat’ is door verschillende ‘antiracistische’ activisten ook als controversieel gezien. Terwijl het juist die redelijkheid is die zou moeten leiden tot meer begrip. Radicale activisten willen echter geen debat en zeker geen dialoog. Voor hun heilige strijd zetten zij morele chantage in als wapen.
De veronderstelling luidt momenteel: ‘Witte mensen hebben vooroordelen en zijn derhalve racistisch, daaraan zouden we iets moeten doen.’ Maar vooroordelen laat je niet verdwijnen door iedereen die niet links, niet woke genoeg denkt, voor racist, seksist of iets anders wat eindigt op -ist uit te maken, en ze vervolgens te deplatformen, zodat ze zich niet meer kunnen verdedigen. Dit leidt tot censuur en tot zelfcensuur. En het heeft bovendien tot gevolg dat mensen bepaalde dingen niet meer hardop durven te zeggen, maar het wel, en misschien ook wel met een vurigere overtuiging, blijven denken.
Niet ten onder gaan aan polarisatie
DWARS, de politieke jongerenorganisatie van GroenLinks, vond het nodig om op Twitter een oproep te doen om het racismedebat van komende zondag te boycotten. Want racisme is volgens DWARS geen mening, maar een feit. Laten we vooropstellen dat de meeste mensen, zowel ‘wit’ als van ‘kleur’ (om hun eigen vocabulaire te gebruiken), echt geen idee hebben wat racisme werkelijk betekent, maar er natuurlijk wel van alles van vinden.
Racisme is wel degelijk een mening. En racisten beroepen zich op feiten. Feiten waar je anders tegenaan kunt kijken. Wellicht zitten er ook nepfeiten tussen, maar daarover kun je debatteren. Het tragische is dat sommige mensen op links zo heilig overtuigd zijn van hun grote morele gelijk, dat ze met andersdenkenden niet meer willen discussiëren. Of erger nog, dat andersdenkenden een podium wordt ontzegd. Jort Kelder, Arthur van Amerongen, Fidan Ekiz, Martin Sommer, Elma Drayer, zomaar wat namen van mensen die hun podium kwijtraken als de deplatformers aan het langste eind trekken.
Nederland moet niet aan polarisatie ten onder gaan. We zijn een tolerant en liberaal land, dat een traditie van vrijheid en democratie hoog te houden heeft. En daarbij hoort ook de belangrijkste vrijheid, die van het vrije woord. Het kan niet vaak genoeg gezegd worden.