Het is niet makkelijk om optimistisch te blijven, terwijl Nederland piepend en knarsend tot stilstand komt door talloze crises en bestuurlijk wanbeleid. Terwijl het kleine land steeds kleiner wordt, wordt de vraag naar hoe het ooit nog groot kan zijn steeds hachelijker, schrijft Geerten Waling.
‘Verboden te roken. Overtreders zijn strafbaar onder Nederlands recht.’ Zo stond, vrij vertaald, want uiteraard in het Engels, te lezen op een sticker in de wc van een oude KLM-cityhopper die mij vorige week van Bordeaux terug naar Schiphol bracht.
Ooit was een dergelijke verwijzing naar het Nederlandse recht – Dutch law, op die oude sticker in dat bejaarde vliegtuig – bedoeld om ontzag in te boezemen. In een ander tijdperk, decennia geleden, toen het nog voorstelbaar was dat iemand een sigaretje zou opsteken in een vliegtuig. En vooral: toen het Nederlandse recht nog iets voorstelde.
Het is nog maar de vraag of overtreding van de wet wordt bestraft
Anno 2022 moest ik vooral gniffelen om de vermaning. Het is tegenwoordig überhaupt nog maar de vraag of overtreding van de wet wordt bestraft. Opsporingsdiensten en bestuursorganen zoals de Belastingdienst zijn organisatorische puinhopen en zwaar onderbemand bovendien.
Lees ook dit commentaar van Gerlof Leistra: Justitie laat slachtoffers in de kou staan door zaken te schrappen
Onlangs besloot de rechtbank Gelderland zelfs om wegens personeelstekort 1.500 wachtende strafzaken te schrappen. Deze ‘eenvoudige misdrijven’ worden afgedaan met een strafbeschikking, straf zonder tussenkomst van de rechter, of zelfs met een straffeloos sepot. Niet getreurd, slachtoffers mogen hun beklag doen bij de rechtbank – als er personeel is om de klachtenbus te legen.
Nederlandse rechtsstaat boezemt weinig ontzag in
Nee, ontzag inboezemen behoort niet tot de competenties van de Nederlandse rechtsstaat. Eigenlijk geldt dat voor de hele politiek-bestuurlijke kaste, die zelf nog het meest verbaasd is dat het land van crisis naar crisis struikelt.
In dat KLM-vliegtuig kwam ik tot een ontdekking: ik keer al lang niet meer zo blijmoedig terug naar Nederland als vroeger. Dat kwam niet alleen door de gedachte aan de uitverkoop van de nationale luchtvaartmaatschappij, met een aandelenkoers die parallel loopt aan de waarde van de Turkse lira of de aanstaande kwellingen op Schiphol.
Lees ook deze column van Gerry van der List terug: Somber en pessimistisch door de feiten
Het pessimisme zit dieper. Enkele jaren geleden lachten mijn half-geëmigreerde vrienden en ikzelf die malle Fransen nog uit. Die deden alles ‘met de Franse slag’ en liepen altijd achter met de modernisering. Ze lunchten lang, werkten weinig en gingen belachelijk vroeg met pensioen. Intussen bezorgde hun bureaucratische overheid de burger alleen maar kopzorgen en hoge belastingen. Ja okay, het weer, het eten en de wijn waren onovertroffen, maar verder had Nederland alles toch stukken beter voor elkaar.
Laden…
Word abonnee en lees direct verder
Al vanaf €15 per maand leest u onbeperkt alle edities en artikelen van EW. Bekijk onze abonnementen.
Bent u al abonnee en hebt u al een account? log dan hier in
Verder lezen?
U bent momenteel niet ingelogd of u hebt geen geldig abonnement.
Wilt u onbeperkt alle artikelen en edities van EW blijven lezen?
Er ging iets fout